Dzisiejszy dzień nawet, nawet.. Pogoda w miare, ważne że ciepło na dworze, choć słońca nie widać.. Jakoś wzięło mnie dziś na myślenie i tak się rozmarzyłam jak chciałabym by wyglądał mój dom : 

Marzeń sto, w miejscu widzę je gdy zamknę oczy,

szafki w kolorze late-cafe, z odcieniem złotym.

Białe ściany, w błękit sufitu lazur wmieszany,

na wzór nieba, gdybym chciała czasami dotknąć je palcami..

Piętro na piętrze, pociech pokój obok raczej,

ja i Ona blisko, w razie gdyby budziły się z płaczem.

Tak na to patrzę, na parterze kuchnia, a pod blatem

mały salon, jak będziesz miał ochote kiedyś wpaść na kawę.

Pełna lodówka z zapleczem, dobra praca na przyszłość,

by móc pomieścić więcej i by mieć na to wszystko..

Mały barek koktajlowy, gdybym chciała coś na słodko,

okno na świat, nie okno w bloku z widokiem na okno.

Mały pies, jakiś kundel z azylu, byle nie głośny,

dwa małe skarby, uczące sie odpowiedzialności.

Niewielki ogród, nadający urok temu miejscu,

aby Ona, ja we szczęściu, zdala od zgiełku.

Z dala od zmroku, by dostrzegać gwiazdy nocą zwłaszcza,

małe poddasze z dużym oknem, a tam wygodny tapczan.

Póki co starcza mi co mam, chociaz czasami,

nie mam sił już wiesz, by wciąż żyć marzeniami..

   I tak idę przed siebie, z nadzieją w taką przyszłość,

   żyjąc marzeniami, wierząc że sie ziszczą.

   Kolory snują szare dni, by marzenia przytulić,

   odcinając sie czasem, jak dziś od krzyku ulic..