X lat wstecz. Morda mi się cieszy,jak dziecku, gdyb przeglądam te wszystkie zdjęcia. Dlaczego się śmieję? Bo przypominam sobie to wszystko.. Te błahostki,które tak kurewsko cieszyły. Przypominają się dni " idziemy na zdjęcia, rusz dupę, za 15 minut na koloni." Pozostaje tylko pytanie, co się z nami  stało? Gdzie podziały się te beztroskie rozmowy? Każdy poszedł w swoja stronę- to fakt, ale Paulo Coelho  napisał niegdyś : " Jeśli coś kochasz - puść to wolno. Jeśli wróci - jest twoje; jeśli nie- nigdy twoim nie było.". Może i brzmi to trochę,jak manewrowanie rzeczami,ale dokładnie odzwierciedla czas teraźniejszy. Przyjaźń to  nie przebywanie ze sobą 24/h.. To przede wszystkim  "wracanie" do siebie z każdą wolną chwila. Może i tym razem jest tak samo ? Bo w końcu nie da się  zapomnieć takich chwil.

Śmierdzi mi tu sentymentami,do jutra ludziska!