Inność.

Oczywiście bardzo przepraszam, że zdjęcie ze znakiem wodnym ale nie chciało mi się kopać na dyskach za zdjęciem bez owego znaku wodnego.

Zdjęcie mojego autorstwa, żeby nie było.

A teraz na temat. ...

W sumie to ciężki, ale nie ukrywajmy każdy jest ciężki gdy tak się o nim podebatuje.

A wiadomo lub nie, że ciężko jest coś omijać bo w końcu to samo wróci?

Tak. A gdy mamy do czycienia z człowiekiem TAKIM i z człowiekiem takim co wtedy? Czy to można nazwać już...

Inność. Każdy jest inny prawda?

Mówię tu o sposobie bycia, wychowania, charakterze, poglądu na to czy tamto.

Czy nie sądzicie, że w obecnych czasach pojawiło się coś w stylu ,, O gustach się nie dyskutuje''?

A może uważacie, że zawsze można o tym podyskutować?

Kiedyś mogłam dyskutować, a później kłócić się o swoją rację w nieskończoność!

A teraz? Nie mam siły? Nie chce mi się? Nie ma to sensu?

A Wy macie siłę? A może lubice walczyć o swoje zdanie i przekonania?

Nie mówię tu gdy ktoś ma rację oczywiście, bo wtedy pojawia się u mnei tryb przyznania racji i zgadzam się z tą osobą i ją po prostu przepraszam.

Ale cholera gdy ktoś Wam wciska gówno prawdę to co robicie?

A może jesteście tak zwanymi przytakiwaczami:

,, Tak, tak masz rację'' a w myślach ,, Jezu, ale uparta ale bez mózga''.

Jak myślicie? Czy podejście ,, Ahh dam sobie z tym spokój,nie będę dyskutować''

to już jakaś kwestia dojrzałości? A może bezsilności?

Czy ma sens dyskutować z ludźmi, którzy różnią się od Nas tak bardzo że aż Nas to ,,boli''?

Ale zamykanie się w sobie też podobno nie jest zdrowe?

Jak uważacie?

A może właśnie Wy macie dookoła siebie takie osoby, które są inne i ciężko Wam się z Nimi porozumieć?

Co wtedy robicie?

Wychodzicie?

Dyskutujecie?

Tłumaczycie?

Czy po prostu milkniecie?

Jaki Wy macie sposób na inność u innych??