Jesienna zaduma

Któż bardziej cierpi niż poeta ? Który dzieło swe utracił przez los ślepy i głupi ?

Któż no któż.... jesienny ból, smutek, żal... nie ma nic nad to co mamy w nas

Widzicie te ławki w tle ? Są stoją samotnie tak jak czasami ja

              Nie bo musze...tylko dlatego że tak wole... a jednak czasami czegoś brak....   

     Nie musze wam chyba mówić jaki jestem każdy z was to wie

 i choćbym bardzo chciał tylko tyle moge wam z siebie dać ile mam (niewiele)

Nie było w moim życiu takich chwil w których bym błędów nie popełnił mimo to 

że zawsze mówie że niczego nie powinno się żałować ...żałuje

     Nie potrafie nawet żyć wg. swoich własnych zasad a próbuje pomagać innym jakie to żałosne   

     Po przeczytaniu tej notki wielu z was uzna mnie za żałosnego lub EMO... jak tam chcecie 

     Ja pisze co czuje .. to wszystko dziękuje i żegnam     

Szli tendy ludzie biedni prości bez przeznaczenia....

                      Bez przyszłości... Szli ubogiego drżeniem cienia

     I nikt nie stwierdził ich isnienia......

             Lubie trwającą cisze... Szli niepotrzebni nie przytomni

                       Kto ich zobaczył ten zapomni

     "Bo miłość jest wtedy, gdy słowa są zbędne

                                                       a serce i tak wie kto daży nas ciepłem" Blue vel Malarz smutnku

Jesienny tu płacz jesienne cierpienie,

Jesienne słońca chłodne wciąż promienie...