.

Codziennie toniesz...

W swoich włąsnych myślach lękach, paranojach.

Świat dookoła do tego stopnia Cę przygnębia,że nie jesteś w stanie na niego patrzeć bez odpowiedniego znieczulenia.

Znieczulasz się do tego stopna,że czujesz się tylko nic nie czującą ludzką skorupą. Bez ludzkich cech i emocji, bo przecież się znieczuliłaś,prawda?

Nie potrafisz powiedzieć do końća czy aby na pewno przez Twoje ciało i umysł w danym momencie przemawiasz Ty, czy Ona, a może Tamta.

Tak łatwo się zgubić w zbyt złożonej osobowości.

A najgorsze,że tylko Ty powinnaś potrafić mówić przez to ciało. Nie ONE.

Nie lęki i paranoje, które towarzyszą Ci od wielu już lat. 

Kogo zagłuszasz? Siebie? Prawdziwą? Czy którąś z nich?

... piszesz jakbyś byłą w transie, bo dobrze wiesz,że kiedy jutro spojrzysz na te słowa, to ich nie poznasz. Nie będziesz miała do końća świadomości,że je napisałaś... na pewno Ty?