Leże pewnej nocy przebudzona w swoim łóżku, rozmyślam o swoim życiu, czy chciałabym być kimś innym? To chyba najwyższy czas by zapomnieć o przeszłości, wymazać wszystkie ostatnie wydarzenia, przybrać kamienny wyraz twarzy, nie zadawać zbyt wiele zbędnych pytań, po prostu.. Bo mam wrażenie, że to wszystko było zwykłą grą, moja przeszłość to piękne kłamstwo, to doskonałe zaprzeczenie. Musiałam wierzyć w to piękne kłamstwo, to piękne kłamstwo tworzyło całą mnie. Lecz nieważne, na ile sposobów będę próbowała zapomnieć, nie zapomnę. Nie ma znaczenia, ile żyć przeżyję, zawsze będę kochać. W moim sercu jest ogień i zarazem bunt, który jest gotowy eksplodować w płomieniach. Mogłabym już umierać, bo wiem że nic bardziej cudownego niż to co przeżyłam z Tobą  mnie nie spotka, nigdy. Teraz jestem związana przez życie, Twoja twarz nawiedza co noc moje sny. Twój głos wypłoszył ze mnie cały rozsądek. Ten ból który czuje jest po prostu zbyt prawdziwy, rany wydają się nie leczyć, to już po prostu zbyt dużo by czas mógł wymazać.

.

.

.

.

.

^{lecz Ty wciąż masz całą mnie..}