KURWA...

KURWA WSTAŁEM.
A Jezusowi Kazali Spać, czyli doprowadzona do extremalnej formy frustracja. Mózg przeżarty z jednej strony empatią, a z drugiej nienawiścią do gatunku ludzkiego. Wynik równania wydaje się być prosty i czytelny, czyli czysty egoizm. Taką konstatacją możecie się zasłaniać. A.J.K.S. czyli manifest ludzi, którzy przestali być ludźmi. Społecznie skreślonych i niedopasowanych. Wyznawcy oka w trójkącie i ryby przyklejanej do tylnej szyby mówią, że rzekomo nie pochodzimy od zwierzyny. A czym innym jest ślepa nienawiść jak nie inkarnacją instynktu samozachowawczego, zarezerwowanego dla zwierząt. Świat potraktował nas tak a nie inaczej, społeczeństwo nie widzi w nas ludzi, więc ludźmi nie jesteśmy. Jest nas coraz więcej, jesteśmy bardzo przebiegli. Wnikamy jak rak w komórki zdrowego społeczeństwa. Jesteśmy potworem stworzonym przez to chore społeczeństwo. Mamy głęboko gdzieś opinie czyściutkich, poustawianych, wystylizowanych gnojów, którzy chuja mają do powiedzenia poza opowieściami o dupach, imprezach i paleniu pieniędzy. Z głębokimi wyrazami braku szacunku odnosimy się do społecznych norm, szacunku dla sutanny i ludzi w uniformach. Jezusa, jako wizjonera, obdarliście z jego wizji, by przekłuć jego słowa na własny skurwiały interes. Stawiać watykańskie ścierwo ku jego chwale, gdy on mówił, że pod kamieniem znajdziecie jego samego. Kłamstwo, które ogarnęło cały popierdolony glob. Kult watykańskiego dziada, który łapą z okna macha. Miłosierdzie, które widzimy codziennie na ulicy, miłosierdzie zamknięte w głowach opętanych trucizną, zdychających w swoich śmierdzących domach ludzi, miłosierdzie, które niczym modlitwa wdziera się do czaszki z każdym kopnięciem w głowę. Ludzie wyjebani na ulicę w imię świętego prawa. Kłamcy i oszuści uczynili z nas to czym jesteśmy teraz. Gdzieś między wami, może daleko, a może całkiem blisko. Może już siedzimy w twojej głowie, manipulujemy i obracamy kolory i to co widzisz wcale już tym nie jest, a może nigdy nie było, a może po prostu jestem popierdolonym ćpunem, który między jedną, a drugą podróżą i kolejnym krokiem na dno wypluwa z siebie emocje. Chuj Ci do tego, gówno o mnie przecież wiesz. To nigdy nie miało się tak skończyć, ale nie jesteśmy z tych, którzy nadstawiają drugi policzek...