uwagauwagauwaga

krk.

Jeszcze zdążymy w dżungli ludzkości siebie odnaleźć,

Tęskność zawrotna przybliża nas.

Zbiegną się wreszcie tory sieroce naszych dwu planet,

Cudnie spokrewnią się ciała nam.

Jest już za późno!

Nie jest za późno!

Jest już za późno!

Nie jest za późno!

Jeszcze zdążymy tanio wynająć małą mansardę

Z oknem na rzekę lub też na park,

Z łożem szerokim, piecem wysokim, ściennym zegarem,

Schodzić będziemy codziennie w świat.

Jest już za późno!

Nie jest za późno!

Jest już za późno!

Nie jest za późno!

Jeszcze zdążymy naszą miłością siebie zachwycić,

Siebie zachwycić i wszystko w krąg.

Wojna to będzie straszna, bo Bóg nas będzie chciał zniszczyć,

Lecz nam się uda zachwycić go.

Już jest za późno!

Nie jest za późno!

Nie jest za późno!

Nie jest za późno!/es/

W potoku włosów twoich, w rzece ust 

kniei jak wieczór - ciemnej 

wołanie nadaremne, 

daremny plusk. 

Jeszcze w mroku owinę, tak jeszcze róża nocy 

i mienie świat gałązka, strzępem albo gestem, 

potem niemo sie stoczy, 

smuga przejdzie przez oczy 

i powiem: nie będąc - jestem. 

Jeszcze tak w ciebie płynąc, niosąc cię tak odbitą 

w źrenicach lub u powiek zawisłą jak łzę, 

usłyszę w tobie morze delfinem srebrnie ryte, 

w muszli twojego ciała szumiące snem. 

Albo w gaju, gdzie jesteś 

brzozą, białym powietrzem 

i mlekiem dnia, 

barbarzyńcą ogromnym, 

tysiąc wieków dzwigając 

trysnę szumem bugaju 

w gałęziach twoich - ptak. 

Dedykacja: 

Jeden dzień - a na tęsknotę - wiek, 

jeden gest - a już orkanów pochód 

jeden krok - a otoś tylko jest 

w każdy czas - duch czekający w prochu. /kkb/