Pandora

  Pandora

Nie jesteś kranem

I nie salomona dzbanem

Nie jesteś miękka

Nie każdy też przy Tobie pęka

Jak ser na toście ciągniesz się podgrzana

Kradniesz niczym prawa ręka starego cygana

Nie płacze się nad Tobą jak nad rozlanym mlekiem

Nie stoi się nad Tobą jak nad zbitym ubekiem

Bo nie wolno spojrzeć w twe błagalne oczy

Twój cios prosto w twarz potrafi zaskoczyć

Nie obgryzasz kości

Najlepiej świeże mięso i tylko w całości

NIe ostrzegasz grzmotem

Choć błyskawic mnóstwo tu i za sąsiada płotem

Wierzą w Ciebie i grzeczni i nieczyści

Trzy czwarte tej wiary to po prostu masochiści

Obok nie budzisz się

Uciekasz rano bo dobrze wiesz, że brzydką nazwałbym Cię

Wysłanniczek masz sto

We śnie na zmianę trzymają rekę mą

Wierzgam, majaczę, rady nie daję

Pewnie dlatego rano tak wcześnie wstaję

Za wysokie obcasy

Dobrze w plecy wbija każdy się

T-shirt w czarno-białe pasy

Listem gończym już ścigają Cię

Swoje kity wciskaj zdesperowanym gościom

Nie masz koncesji na zwanie się miłością

Ludzi wprowadzasz w błąd

Mylisz szafę z Narnią

Spod makijażu swąd

Swietlista przyszłość twa pod latarnią.

Szansa gdzieś pod wielką stertą

Kiedyś przyjaciół lewych płuc

Pod paczką gum i pod kopertą

Do szkatułki mały klucz

Tam podobno wierność definicji

To twa największa z cnót

Szczęście mimo prohibicji

Romantyczny dziki wschód

Drzewa tylko dla ptaków

Dla pociągów tory

Lecz znając Twój charakter

To pewnie jest puszka pandory !