jest chujowo i wcale nie stabilnie ! 

2 tyg bez Niego ?! kurwa ! nie dam rady ! ;(

za dużo myśli, za dużo czasu, za dużo samotności, za dużo wszystkiego ! 
myślałam że bardziej od tego cholernego kolana już nic nie może boleć...okazało się jednak że bardziej cierpieć może dusza ;( 

chciałabym zasnąć i obudzić się dopiero jak będzie dobrze...

czemu to wszystko musi być takie trudne ? 
jeszcze rano było zajebiście, od Niego dzielił mnie tylko jeden dzień...a teraz ? 
teraz jest chujowo, a wizja 2 tyg jakoś mnie nie przekonuje...
przez całe ferie czekają nas tylko rozmowy telefoniczne ? ;(
jakoś sobie tego nie wyobrażam...
czuje że "deszczowe" wieczory staną się znowu moją codziennością...

iskierka nadzieji ?