Hej. 
Sama nie wierzę, że tutaj jestem, że w ogóle jeszcze coś piszę. Także nie tylko wy jesteście zdziwieni moim powrotem. Naszła mnie ochota, żeby jednak uwiecznić to, co dzieje się teraz w moim życiu. Dobrze będzie wejść tu kiedyś i to wszystko poczytać. 

"Przez wczorajszą noc wkroczyliśmy na nowy etap. Teraz nie potrafię wyobrazić sobie, że mnie zostawia. Nie wpotrafię sobie wyobrazić życia bez niego. To było ogniwo, które nas połączyło. Na zawsze. 
                                                                                                        Na zawsze."

"- Nie zapominaj ile mam lat.
- Pamiętam, ale ja będę czekał."

I to uczucie, gdy znowu masz dla kogo wstawać, oddychać i uśmiechać się. Masz o kogo się martwić, troszczyć. Masz z kim planować przyszłość, masz uczucie, że wszystko przed Tobą. Czasami jedna osoba zmienia tak wiele w naszym życiu. 
Już po testach, naprawdę. Trzy dni zleciały jak jeden- w mgnieniu oka. Cały ten stres, umieranie z nerwów, nauka, wszystko poszło gdzieś tam daleko i zostało w tyle. Złożyłam papiery. Niech się dzieje, co chce. Teraz nic się już nie liczy. Tylko jedna osoba.
Chcę wakacji. Zdaję sobie sprawę, że to będzie ogromny kontarst dla tych z poprzedniego roku, ale mimo to czekam na nie. Wiem, że nie będzie już Jego, spotkań, ognisk, włóczenia się gromadą. Nie, w tym roku każdy już ma swoją drogę i każdy nią kroczy. Z nowymi znajomościami, z nowymi ludźmi, z przyszłością. Nic się już nie powtórzy. I chociaż mam teraz łzy w oczach i czuję, że jedna już płynie po policzku to jednak dobrze jest nie wiedzieć, co nas czeka. Chociaż raz niech życie mnie zaskoczy pozytywnie. Niech nie będzie już smutku i bólu. Nie chcę już na Was wszystkich patrzeć, na wasze obrzydliwe twarze. Wszyscy jesteście tak samo zjebani. Wypierdalajcie, naprawdę. Ostatnio myślałam, jakby to pięknie było ich wszystkich pozabijać, ale po co mam sobie brudzić ręce krwią kurewek i chamów. Będę czysta. Ściskam.

                                                                                                                                       pentlą za szyję. 

Poprzez konstelacje gwiazd,

Poprzez jasną zieleń traw,

Poprzez noc i poprzez dzień,

Możesz poprowadzić mnie.

Poprzez konstelacje gwiazd,

Poprzez światła wielkich miast,

Poprzez życie, jeśli chcesz, 

Możesz poprowadzić mnie. 

- Powiedziałabym Ci coś, ale jest jeszcze za wcześnie.
- Ja Ciebie też.