https://www.youtube.com/watch?v=vjncyiuwwXQ

Pewnego zimowego dnia, zupełnie normalnego i podobnego do innych zimowych dni, wszyscy ludzie w jednej sekundzie stracili wzrok. Nagle ich oczy zalała fala ciemności i wszystko zniknęło pod tą zasłoną. Ani jednej bliskiej osoby przy sobie, ani jednej szansy pożegnania się z widokiem Ziemi. Ich strach aż czuło się w powietrzu. Ich krzyk rozrywał serca i umysły. Ich przerażenie niosło za sobą zgubę. Później znikął słuch, a za nim smak i dotyk. Ludzie pozostali bez niczego, zostali niczym. Bóg zrównał ich z Ziemią i wzyscy stali się sobie równi. Bogaty czy biedny oboje nie mieli w tamtej chwili nic i tyleż znaczyli we wszechświecie. Taki był koniec świata. Ciemny, głuchy i pusty. Wypełniały go tylko emocje, bo tylko to im pozostało. Cierpienie, przerażenie, ból, strach. To wszystko co mieli, gdy Bóg wzywał ich do siebie. 

Ludzie się zmieniają. A najbardziej zmieniają się Ci, których opuściłeś, a których kochałeś najmocniej. 

Nie wiem dzisiaj o Tobie nic oprócz podstaw, które miałam kiedyś. Czas zmienił nas w obcych sobie ludzi i nie mamy prawa wkraczać już w nasze życie. Mogę tylko wyobrażać sobie jak wygląda każdy Twój dzień i jak się czujesz. Za dużo było wypowiedzianych słów, za dużo czasu minęło, za dużo wydarzeń nas rozdzieliło i za dużo uczuć między nami było. Nie odwrócimy tego, choćbyśmy bardzo pragnęli. Dlatego kiedyś będę musiała się pożegnać, pozwolić Ci odejść. 

Kiedy człowiek obdarza drugiego miłością automatycznie chcemy dowodów. Z nami było inaczej. Nie oglądając się za siebie, biegnąc po 'trupach' chcieliśmy tylko uczucia, niczego więcej od siebie nie wymagaliśmy. (...) Pamiętaj o tym, gdy będziesz mówił swojej żonie 'tak', gdy będziesz żył jakby mnie nigdy nie było. Pamiętaj o tym. Twoja pamięć pozwoli mi zawsze przy Tobie być. Zawsze.

                                                                                              Twoja- A