Wiecie? Zastanawiam się jak to jest możliwe, że czas jest tak bezlitosny. Nie dość, że wszystkich nas zmienia to jeszcze pozostawia nas samotnych, pozbawia wspomnień, najbliższych ludzi, wszystkiego, co kochamy. Nienawidzę czasu, zwłaszcza dzisiejszego dnia. 
Tak cudownie było patrzeć znowu na klasę przy stole, chłopaków śmiejących się ze wszystkiego naookoło i na roztargnioną wychowawczynię. Wszystko było idealnie. Nawet te zdjęcia, prezenty które sobie wręczaliśmy, Adrian przebrany za Mikołaja, dyskotekowa muzyka zamiast kolęd i ckliwych piosenek. Jedyne, co powoduje mój ciągły napad płaczu to fakt, że to wszystko ostatni raz. I gdy zdajesz sobie sprawę, że taka sytuacja, taki dzień nigdy się już nie powtórzy doceniasz to, co miałeś zawsze pod nosem. Coś co było oczywistą normą w Twoim życiu. Ja już wiem, że nie dostaniemy drugiej takiej szansy, dlatego nie mogę po prostu pogodzić się z tym co odeszło. Mam wrażenie, że łzy nigdy nie odejdą i nie przestaną wypalać śladu na moich policzkach. 
Na sali gimnastycznej tłum tak bliskich,a  jednocześnie obcych ludzi. Niby coroczna tradycja, niby jak zawsze dzielimy się opłatkiem, ale jakoś ukochana pani od polskiego płacze i tuli mnie z nadzwyczajną siłą, pani od angielskiego udaje, że to tylko pojedyńcza łza, a nauczyciele ukrywają dziwną melancholię w twarzy. Pani Dyrektor ma wyjątkowo smutny uśmiech i wszyscy wiemy, że coś jest nie tak. Nie potrafię się z nimi pożegnać. Nie potrafię przestać płakać i nie potrafię przestać się smucić. Tak mało nam zostało. Te Święta zdecydowanie nie będą takie jak inne. Myśl o kolejnym końcu ciągnie mnie za sobą w nieprzeniknioną czerń dna życia. 
Życzę Wam wszystkim czytającym miłości dla każdego człowieka, którego widzicie codziennie, cierpliwości dla innych, którzy błądzą gdzieś w ciemności, wiary w samych siebie, bo to ona sprawia, że wciąż idziemy ku przyszłości, szczęścia, spełnienia najskrytszych marzeń, takich o których sami nie wiecie, że będą Wam potrzebne. Pamiętajcie, aby uśmiechać się, kochać, cieszyć i żyć pełnią życia. Nigdy się nie ograniczajcie, bo nic nie może Was zatrzymać. Ostatacznie życzę Wam ciepłych świąt, przemyśleń, radości, prezentów, wszystkiego, czego pragniecie. Uda nam się. Wystarczy, że będziemy trzymać sie razem.