Nie wiem od czego zacząć , jak zacząć , co zacząć... Nie byłabym sobą gdybym nie napisała na koniec .. muszę to wywalić bo się uduszę... Tak wiele pytań , myśli. Czemu? Cały ten czas czekałam, czekałam aż zrozumiesz , dałam czas byś choć raz w życiu o mnie zawalczył całym sobą. Chciałam by raz to co mówiłeś , że zrobisz to tak będzie. Czekałam aż zrozumiesz ,a tylko czas mógł Ci to dać. Tyle w życiu przeszłam , byłeś przy śmierci mojego taty , wiesz jak cierpiałam i czemu teraz mnie niszczysz zachowując się w taki sposób? Zachowaj swoje nowe szczęście tylko dla siebie. Cieszę się ,że budujesz coś nowego , mam nadzieję , że będziesz szczęśliwy , nie popełnisz tych samych błędów. Odeszłam , ale czekałam. Odeszłam bo tylko tak byłeś w stanie zrozumieć , niestety na chwilę. Przykre jest to , że zaledwie miesiąc po tym jak mi mówiłeś płacząc , że żadna inna , nie spojrzysz, nie pokochasz tak jak mnie. Wszystko to też było rzucone na wiatr? Nie rań Jej , jeśli chcesz tylko na chwilę zapomnieć o tym co było między nami. To ostatnie nasze zdjęcie , które tutaj dodaję, za parę lat wrócę do tego i wspomnę mam nadzieję , że o wiele silniejsza. Kolejny upadek , kolejne doświadczenie , kolejne złamane serce , ile jeszcze życie da mi . Po raz kolejny ktoś w życiu nie wybrał mnie... Poukładam siebie na nowo , mimo lecących łez , muzyki w tle , burzy za oknem , którą nagrałam , miałam wysłać krótkiego snapa ,ale jakie to już ma znaczenie ? Już nie mogę się dzielić z Tobą tym co lubię, oboje lubimy. Ile jestem w stanie wytrzymać? Nie wiem czy powinnam być wdzięczna , ale taka jestem. Dziękuję Ci , za te piękne chwile , które zostaną gdzieś we mnie. Tak bardzo liczyłam , że damy radę , wierzyłam w te głupie wróżby z obrączki, że nam się zgadzało wszystko. Mogłabym tak wymieniać w nieskończoność , ale to i tak nie ma sensu. Czas znowu mnie wyleczy z tego , wstanę silniejsza , ale nie dziś , nie jutro ... Żyj dobrze i dawaj z siebie 110%.