Rozdział 3

Rozdział 3  

Emilia dopiero teraz poczuła co to ozancza nawa szkoła , to nie tylko nowi ludzie , ale także więcej nauki. Starała się pilnie uczyć , lecz nie zawsze jej to wychodziło co nie koniecznie podobało się jej matce i tak mijały tygodnie , nadsiedzenim w ksiązkach , ale także poprawiło się z Jake`m , zbliżyli się do siebie , może nie koniecznie była między wielka miłość , ale z pewnością byli dobrymi przyjaciółmi .

Pewniego dnia zarosił ją po szkole na przejażdzkę , po

 mieście jego motorem , Em bez chwili zawachania zgodziła się , poszła po lekcjach do domu , przebrała się w jakieś ładne ciuchy i czekała zniecierpliwiona na chłopaka . Po paru minutach usłyszała dzwonek do drzwi , zawiesiła małątorebeczke na ramieniu i krzynęła , że wychodzi , przed domem czekał jej przyjaciel . To była jej pierwsza jazda mtorem,ale widziła to nie raz . Założyła kaski usiadła za nim chwytając go w pasie .-To gdzie jedziemy .? Zapytała zaciekawiona -To niespodzianka. Odpowiedział z uśmiechem
I ruszyli , Emilka była ciekawa gdzie pojadą , ale lubiła niespodzianki więc się nie wypytawała. Wkońcu staneli na obrzeżach miasta -To tu. Powiedział Jake -Alee tu ładnie ...Westchnęła-Pokaże Ci coś lepszego . Powiedział młody chłopak i złapał ją za rękę lekko pociągając .Weszli po małych kamiennych schodkach , na "taras" z kąd rozbiegał się piękny widok na dolinę .
-O Boże ! Nigdy nie widziałam czegoś cudowniejszego ! Powiedziała zachwycona , oparając się o murek i napawając się
pieknym widokiem .I w taki sposób upłynęło popołudnie , rozmawiali, śmiali się i wygłupiali .-Ściemnia się , będe musiał Cię odwieść do domu . Powiedział chłopak spoglądając na niebo , a następnie dziewczynę -Faktycznie już późno . Powiedziała Em i usiadła namotor ,- No to jedziemy ! Jechali powoli , po pewnym odcinku Jake postanowił przyspieszyć , Emi to się nie podobało -Zwolnij , powiedziała przestraszona  -Coo .?! Krzyknął niedosłyzawszy -Zwolnij ! Powturzyła i w tym momencie chłopak odwrócił się do niej,nie widząc drogi wjehał na przeciwny pas i zajechał drogę tirowi , ten jednak nie zauważył tak małego motoru i
potrącił  go ,nie odwracając się pojechał dalej . Z motoru nie pozostał żadny ślad , oni lezeli nie przytomni w rowie ,
nagle dziewczyna otworzyła oczy , podniosła się delikatnie , lecz sprawiało jej to wielki ból , podeszła do niego
-Jake ... Jeke , obudź się , zaczęła go lekko dotykać -Jake ! Jake! Po chwili zaczęła krzyczeć , wyszła na ulicę i wołała
pomocy - Ratunku ! Pomocy , on chyba nie żyje ! Krzyczała jednocześnie płacząc , nagle podbiegł do niej jakiś mężczyzna
-Co się stało .?! -On , on ...Mu coś jest ! Ledwo co wycisnęła z siebie te słowa i pokazala na chłopaka leżącegow rowie ,
-Poczekaj tu , zadzwonię po pogotowie , Dziewczyna usiadła na krawężniku i zauważyła , że nie może wyprostować ręki,
płacząc z bólu , obwiniała się o wypadek . Pare godzin później , znaleźli się w szpitalu , Emili założyli gips , lecz jej przyjaciel musiał zostać , ponieważ nadale się nie wybudził , lekarze mówili , że wybudzi się , że będzie dobrze , lecz dziewczyna myśliała , że mówią tak tylko by się nie martwiła ,weszła na sale gdzie on leżal , gdy go zabaczyła , łzy spłynęły jej po policzku , usiadła na krześle , obokjego łózka i chwyciła go za rękę , splatając ich palce .-Widzisz , nie miałeś tyle szczęścia co ja , ale wyzdrowiejesz , wyjdziesz z tego , to była moja wina ! Gdybym Cie niezagadała ... Ah , wszytsko było by inaczej , ale nie pzwole Ci umrzeć , rozumiesz ? Nie pozwole ! W tym samym momencie chłopak otworzył czy i wyjąkał - G.g..gdzie ja jestem . ? -W szpitalu , ale nie martw się mieliśmywypadek , wszystko będzie dobrze ! -Jaki wypadek ? Kim ty jesteś .? Emilka zrobiła wielkie oczy , zrozumiała , że ona ma zanik pamięci , zawowała pielęgniarke , która jej wyjaśniła , żeto bardzo częsty skutek w tym przypadku , ale przypomni sobie wszystko , już nie długo .