Ludzie, za ktorych oddalbys zycie, w koncu Cie kopnal tak, ze otrzezwiejesz i zrozumiesz, ze nikomu na tym swiecie nie mozna calkowicie zaufac. Byli przy Tobie, gdy nie bylo nikogo innego - i gdy oni nie mieli innych. W koncu to sie zmenia i zosatajesz sam. Zrozum ten bol, gdy nie masz nikogo, komu bys mogl powiedziec chociazby co u Ciebie slychac... Bo tak naprawde co ich to interesuje? Najwazniejsze, ze im sie uklada. Nic innego nie ma znaczenia. A Ty nie masz najmniejszego. Tak juz jest, ktos jest, a pozniej go nie ma. I jak sobie z tym poradzic? To kurewsko trudne, ale trzeba z tym zyc, bo smierc nie przychodzi na zawolanie...

* Chyba pojde na cmentarz. Mialam najpiekniejszy sen, w ktorym byla najcudowniejsza osoba w moim zyciu. Nie wiem czy spotkam druga, taka jak on. *