We are all damned.
"Zostaną po nich buty... i telefon głuchy..."
I tak się stało. Nic nie zostało.
Choć wspomnienie każdej chwili żywym pali potokiem.
Żłobi żył bezkresne korytarze, i nie pozostał ani gram marzeń.
Strach, jak szybko goją się rany zdarzeń.
Wieszano mnie już tyle razy, że tylko śmiech pozostaje, budzący odrazę.
I jestem, i mnie nie ma.
Niczego więcej nie trzeba.
~aleks
Tyle lat, a Ty dalej tutaj.. Niedawno znalazłam list od Ciebie z Twoim rysunkami sprzed 11 lat.. Miło było Cię znaleźć.~ mam nadzieję, że masz się dobrze, Drogi Kruku~
14/04/2021 19:48:16
Obserwuj
Obserwujesz
Nie obserwuj
Obserwujesz
Nie obserwuj
@bjorg
Najnowsze wpisy
20 GRUDNIA 2023
28 GRUDNIA 2022
26 LIPCA 2022
1 LUTEGO 2022
6 PAŹDZIERNIKA 2021
5 MAJA 2021
11 MARCA 2021
6 PAŹDZIERNIKA 2020
Wszystkie wpisy