Kolejny dzień w łóżku przed TV <ok>
Życie jest cholernie ironiczne. Potrzebujesz hałasu by docenić ciszę. Smutku by docenić szczęście. Nieobecności by docenić obecność.
Jak musieli się czuć kiedy żegnając się podali sobie dłonie, a chcieli się tak mocno przytulic. Jakby w jednym momencie można było dotknąć serca sercem. </3 ;cc