Well...

No cóż, oczywiście, że nie wyrobiłam się i nie wpadłam tu przed rozpoczęciem Nowego Roku. Niemniej jednak chciałabym Wam życzyć samych wspaniałości i przede wszystkim zdrowia.

Z racji, że nie miałam totalnie głowy (przygotowania do sylwestra, który był u nas w domu mnie trochę przerósł fizycznie) to pozwolę sobie teraz napisać szybkie podsumowanie zeszłego roku.

Głównie skupiłam się na macierzyństwie, rozwoju mojej córki, patrzeniu jak się zmienia i pomimo zmęczenia, nieprzespanych nocy i kryzysów nie oddałabym tego czasu za nic. Nie byłam w stanie sobie wyobrazić jak zupełnie inaczej wygląda miłość do dziecka, dopóki sama nie zostałam mamą. I nawet jeśli chodzę sfrustrowana i wkurzona na wszystkich i cały świat to kocham najmocniej i jestem wdzięczna za to, co dostałam od losu.

Tak więc faktem stało się to, że moje życie jest nudne i nie mam co opowiadać xD.

Skupiłam się też mocno na swoich bookmediach i starałam się dotrzeć do jak największej ilości ludzi, aby dzielić się z nimi miłością do książek, poznałam świetne osoby, byłam na targach książki. Przebiłam barierę 1k i spełniło się moje małe marzenie. Dla Was to nic, pierdoła, a dla mnie znaczy naprawdę wiele. Podjęłam kilka współprac z wydawnictwami.

Byłam z rodziną i przyjaciółmi nad morzem, przy czym to były nasze pierwsze wspólne wakacje we trójkę, na czym bardzo mi zależało. Córka była przeszczęśliwa i w swoim żywiole, na co naprawdę wspaniale się patrzyło.

Pomogłam mamie podjąć jedną z najcieższych decyzji z jakimi było jej się zmierzyć i jestem z niej tak ogromnie dumna, że dała radę i w końcu się zdecydowała na postawienie na siebie. Teraz mieszkamy bardzo blisko siebie, ona odżyła, jest szczęśliwa. Wiem, że to w dużej mierze impuls mój i siostry na nią wpłynął i cieszę się, że nas posłuchała. To był ciężki okres, zarówno dla nich jak i dla nas.

Końcówka roku mocno nas zaskoczyła, szczególnie mnie. Wpadłam w labirynt, z którego ciężko było mi sie wydostać. Dostałam mocny kryzys, dużo płakałam, dużo się zamartwiałam, nie umiałam wziąć się w garść. Bardzo dużo rzeczy zwaliło mi się na głowę w krótkim czasie, żłobek, wątpliwości w związku z pracą, jesień, która dobiła mnie już doszczętnie. W międzyczasie szpital, myślałam, że się nie podniosę z tego, że nie dam rady. Potem już zaczęło być lepiej, wyszłam na prostą, wzięłam się w garść... I wtedy kolejny raz los postanowił ze mnie zadrwić. A przynajmniej wtedy tak to sobie tłumaczyłam. Kolejna sytuacja, która zasiała wątpliwość w mojej głowie. Im dłużej to trwało tym bardziej musiałam się przyzwyczaić do tego, że widocznie tak miało być i próbuję się z tym oswoić jakoś, choć nie ukrywam, że ta sytuacja dolała oliwy i znów miałam kryzys. Nie mogę powiedziec o co dokładnie chodzi, może w przyszłości będę na to gotowa, ale na razie nie.

Nowy Rok przywitaliśmy wszyscy razem, wśród przyjaciół.

Czy mam jakieś postanowienia? Zazwyczaj nie ustalam ich, bo to i tak wychodzi jak chce, ale chciałabym usiąść w końcu do książki i zacząć na serio ją pisać. Chcę spróbować spełnić to jedno z marzeń, które już od tak dawna jest w mojej głowie. Pomysłów mam sporo, gorzej z czasem i wykonaniem. No i też nie zwalniać tempa z czytaniem i starać się to robić bez presji i tyle , ile dam radę.

Chciałabym być lepszą żoną i mamą.

Dziękuję Ci, że ze mną wytrzymujesz, mimo tego jaka jestem okropna. Mam nadzieję, że wiesz, z czego to wynika, choć meżczyzna nigdy nie zrozumie co czuje kobieta, która jest zmęczoną, przebodźcowaną mamą. Niemniej jednak kocham Cię nad życie i dziękuję za wszystko, nawet kiedy mnie wkurzasz i wyprowadzasz z równowagi :*.

Mam też nadzieję, że będzie mnie tu w końcu troszkę więcej.

Ale niczego nie obiecuję.