Wstęp 1 części opowiadania.

Historia zaczyna się jak każda inna, tak samo się kończy. Natomiast to co zdarza się w środku opowiadania, odgrywa znaczącą rolę i nie jest tak codziennie spotykane. Zacznijmy od tego, że mamy do czynienia z dwiema najlepszymi przyjaciółkami jakimi są Anastazja i Nadia. Dziewczyny bardzo się lubią, spędzają ze sobą każdą wolną chwilę.

Wydaje się to na pozór normalne. Czyż nie chcemy wolnego czasu spędzać z przyjacielem? Muc mu się wyżalić czy też poradzić, albo i podzielić się radosnymi chwilami z naszego życia. Nadia wiedziała, że może liczyć na Anastazję, dziewczyny były ze sobą naprawdę zżyte, znają się od dzieciństwa, wiedzą o swoich wszelakich słabościach jak i mocnych stronach. Obecnie są uczennicami drugiej klasy gimnazjum, są w tej samej klasie. Dotychczasowe lata nauki, edukacji także przechodziły razem. Jedne klasy, jedne znajomości. Nie miały nigdy przed sobą żadnych tajemnic, a jedna po drugiej mogła rozpoznać emocje. Kiedy jest smutna, a kiedy promienieje z radości, nic się przed nimi nie ukryło. Wydaje się w chwili obecnej, kiedy czytacie to, że jest to marzenie każdego człowieka, to znaczy spotkanie tak bliskiej osoby, wręcz odzwierciedlenia swojej istoty w postaci drugiego człowieka.