Czasy się zmnieniają, ludzie też (nie powiem, że nie). Zaufanie i miłośc do drugiego człowieka pozwala zapomnieć o tym jak źle zostało się potraktowanym. Można ropatrzyć każdą możliwość. Nie da się przewidzieć tego co może się stać w przyszłośći i tego co mogło się stać w przeszłości. Mogę dręczyć się pytaniami "jak to wszystko by się potoczyło gdybym postąpiła dobrze ?'"czy byłabym w tym miejscu gdzie jestem teraz?' lub najzwyklejsze "dlaczego? po co?" nie rozumiem . Z racji Nowego Roku powinno się to wszystko ułożyć. Powinno . Gdybym nie siedziała na tyłku, może tak . Ale jest we mnie strach, przed tym, że to mi ktoś nie zaufa, nie wybaczy. Mogę zadać sobie kolejne pytanie " Czy Ty komukolwiek wybaczyłaś?" z czystym sumieniem mogę odpowiedzieć: tak. Nie w tym rzecz. Niektórzy nie umieją tego zrobić . Ale po co kogoś osądzać? Lepiej zacząć od siebie. Wzajemnie .