Moja historia

Cześć .

Tak  niestety wyglądam :(

Nie było mnie tu ponad rok.

Pewnie  nikt mnie już nie pamięta .

Zaczne od tego,że zawsze miałam problemy z wagą .

Byłam grubym dzieckiem i jeszcze grubszą nastolatką przez co zmagałam się z kompleksami i wyzwiskami ze strony równieśników..

Zawsze postrzegałam siebie w kategoriach ,,ta brzydsza'' ,,ta grubsza'' ,,ta gorsza''.

Czułam,że nie dorastam koleżankom do pięt i myślałam,że jestem skazana na bycie grubą i samotną..

Gdy miałam 19 lat zobaczyłam na wadze 80 kg ,rozpłakałam się i powiedziałam ,,dość''.

Ludzie nie wierzyli,że może mi sie udać ..nawet własna matka powiedziała ,że nie uda mi sie zrezygnować ze słodyczy i regularnie ćwiczyć bo nigdy nie interesowałam się sportem a wf był dla mnie najgorszym przedmiotem w szkole.

Nie udało im sie podciąć mi skrzydeł wręcz przeciwnie ..za każdym razem gdy słyszałam ,,nie uda ci sie'' byłam jeszcze bardziej pewna swego .

Obiecałam sobie,że jeszcze im wszystkim pokaże .

Dzięki swojej wewętrznej sile ,motywacji i determicjacji  udało mi sie zmienić nawyki żywieniowe,ćwiczyć 5razy w tygodniu  z Ewą Chodakowską i schudnąć  20 kg ! :)

W 2016 moja waga wynosiła 60 kg ale każdy dawał mi max 55 i ja również czułam sie na mniej .Pierwszy raz w życiu mogłam sie pochwalić płaskim brzuchem ,kupić w sklepie co mi sie podoba i dumnie nosić rozmiar 36-38 .

Pierwszy raz  w życiu byłam szczupła i dumna z siebie .

Piękne było też to,że motywowałam innych ludzi .

Mnóstwo osób na blogu i prywatnie było zachwyconych moimi efektami ,pytali jak to zrobiłam ,chcieli moich rad .

Wiele razy usłyszałam ,,zachęciłaś mnie do ćwiczeń'' ,.,Zmotywowałaś mnie '' ,,Podziwiam Cię'' .

Niestety doznałam kontuzji kolana i na 3miesiące musiała m zrezygnować ze sportu.

Później nie umiałam jakoś na nowo wbić się w ten rytm .

Ćwiczyłam miesiąc,dwa a potem traciłam motywacje,odpuszczałam i tak  w kółko.

w 2017 moja waga wachała się w granicach 63-65 kg .

Porzuciłam domowe treningi i zaczęłam chodzić na siłownie .

Pamiętam,że byłam na siebie zła,że przytyłam te 3-4kg.

Byłam pewna ,że bardzo to widać ale z patrząc na zdjęcia z tamtego okresu

uważam,że wyglądałam super .Naprawde chciałabym być taka gruba jak wtedy gdy myślałam,że jestem gruba XD :P 

Póżniej był rozpad wieloletniego związku ,powrót do rodzinnego domu, brak chęci do czegokolwiek , zajadanie smutków .Porzuciłam bloga ,zdrowy styl życia który przypominał mi o ex , przestałam sie całkowicie przejmować tym co jem i po prostu zaczęłam tyć.

Na początku  tego roku wróciłam do ćwiczeń ale tylko na chwile.

Gdy zmarły dwie bliskie mi osoby znowu straciłam motywacje .

Przez kilka miesięcy dochodziłam do siebie .

Czasem miałam dni,że proste czynności wydawały sie trudne .

Od kwietnia do czerwca znowu ćwiczyłam i udało mi sie schudnąć 5kg .

To mój najlepszy wynik od roku .

Tak dobrze mi szło a ja zamiast kuć żelazo póki gorące odpuściłam .

Mnóstwo pracy , zmęczenie ,upały.. to wszysto dało mi w kość i sprawiało,że odechciewało mi sie wszystkiego .Znowu wyszłam z rytmu .

Teraz postanowiłam raz na dobre wrócić do zdrowego stylu życia  i właśnie dlatego 

po roku przerwy postanowiłam wrócić na photobloga .

Potrzebuje waszego wsparcia .

Sama nie daje sobie rady .

Mam 164 cm wzrostu a na wadze już 70 kg ;( 

W ciągu 2 lat wróciło do mnie aż 10 kg ,połowa tego co schudłam :(

Zmarnowałam swoją ciężką pracę i jest mi z tego powodu bardzo przykro  :(

Płakać mi sie chce za każdym razem gdy patrze na te wielkie uda i zalany tłuszczem brzuch :(