Śliczny, mądry blondnyn. I tak powinien wyglądać Carter. Nie, nie bedę szukać serialu, bo nie chcę zepsuć jego cudownego wizerunku, który utworzył się w mojej małej, pofarbowanej główce. Swoją drogą, to Bastien ma rację. Georgina i Seth powinni wreszcie trafić do łóżka, bo to pomogłoby im zrozumieć... cóż, czy ich relacja jest winą natury skuba, czy rzeczywiście prawdziwej miłości, jak to Sethowi się wydaje. PODBOJE. = Jeden facet. No lol, też mi podboje!

Ostatnio za często tutaj pisze. Powinnam robić to rzadko, jak dawniej. Ale nie mogę. Trzeba się komuś wygadać. A szare tło jest odpowiednim rozmówcą, no! I wiecie co? Lubię to. Co z tego, że moja głowa promieniuje odkąd wróciłam do domu? Jest fajnie. Będzie jeszcze fajniej, miejmy nadzieję.

Wielka szkoda, że ta notka nie jest zajebiście refleksyjna, nie? Ale sorry. Moje refleksje są kiczowate. NIELITERACKIE. Sram na to. Albo nie... robie na to kupę, ku radości mojej polonistki.

Dzięki, Max. ;'*

Ciekawe, czy rzeczywiście bez Ciebie by się nie udało, nie? 

"Ludzie odkładają marzenia na półkę albo dlatego, że uważają je za niewykonalne, albo łudzą się, że zrealizują je w przyszłości."