trudne sprawy!

Już wiem o czym mówiła mi kiedyś moja mama.

Jest taki okres, kończy się 20 lat, jest się na studiach, i nagle się wszystkim wydaje, że są dorośli. Serio.

Mówią 'dorosłym' językiem, poruszają 'dorosłe' tematy, używają słów których znaczenia nawet nie znają tylko po to żeby uświadomić reszcie ludzkości:

PATRZCIE, JA JESTEM STUDENTEM, NIEWAŻNE ŻE NIE WIEM CO MÓWIĘ, ALE PATRZCIE!

Wiadomo, że ludzie 'licealni' czyli niby ci 'gorsi' też starają się udowodnić wszystkim, że są dorośli, ale to jakoś tak nie daje po oczach jak u studentów.

Dojrzałość polega na czymś zupełnie innym, a DOROSŁOŚĆ to już zupełnie odrębny temat!

Kto tu niby jest dorosły? Na dorosłość tona rzeczy się składa, i ja na przykład zdaje sobie sprawę, że dorosła jeszcze nie jestem, ale czemu miałoby mi się do niej spieszyć. Przez swój dziwny 'byt' i tak wydaje się ludziom bardziej dojrzała niż jestem, ale FU, nie nazywajcie mnie dorosłą!

Nie tyczy się to oczywiście wszystkich studentów, ale wiadomo, trzeba sobie poprzeżywać, ŁAŁ, jestem na studiach, zacząłem się uczyć rzeczy o których miesiąc temu jeszcze nawet nie słyszałem więc automatycznie jestem mądrzejszy.

Ale ogółem jakoś społeczeństwo schodzi na psy. Patrząc na dzisiejsze dziewczyny w wieku 10-15 lat czasami chce się krzyczeć i uciekać. O zgrozo, mam nadzieję że te dziwne mody miną bo chcę mieć normalne dzieci.

Nie dziwcie się, że nadaję na wszystko co żyje. To nic dziwnego gdy istnieje możliwość że twoje życie jest zagrożone i trzeba będzie skonsultować się z onkologiem.

Każdy zostałby hejterem.

xoxo