Chodzę po świecie

i potykam się o własne nogi.

Jednak staram się nigdy nie zapominać,

że zawsze spotykam osoby,

które tylko o tym marzą,

i dzięki którym szybko się podnoszę.

To tacy ludzie,

którzy pragną mojego nieszczęścia

i właśnie dzięki temu nabieram siły na pokonanie tego,

co staje mi na przeszkodzie.

Jeju.

Jestem tak pogubiona w tym wszystkim.

Chcę, ale nie chcę.

Potrzebuję, ale nie mogę.

Kocham, ale nie tak jak trzeba.

Ufam, ale za bardzo.

Przywiązuję się, ale zbyt łatwo.

I bądź tu mądra.

Mam takie momenty,

że chciałabym połowę rzeczy zostawić,

a zająć się resztą,

czyli tym,

co dla mnie najważniejsze.

Niestety tak nie ma,

bo byłoby za łatwo.

Zbyt łatwo.

Ubierałam choinkę.
I już mam dość.

Na Wigilię i Pierwszy Dzień Świąt wyjeżdżam do rodziny.

Awesomeeee........

Ok.
Lecę.
Trzeba jeszcze ogarnąć to i owo.

Sayo.

As my memory rests

But never forgets what I lost.

http://www.youtube.com/watch?v=ci5D5r6ZjXA