Kolejny wpis a nic się nie zmienia. Czas biegnie do przodu a nic nie wskazuje na to, że będzie lepiej.   Potrzebowałam czasu na ten wpis. Musiałam wszystko poukładać lecz trwało to dużej niż myślałam. Chyba musiałam odetchnąć ale jak widać od bagna nie uciekłam. Znów uderzyło. Znów i to ze zdwojoną siłą. To kompletny koszmar. Huśtawka. Karuzela, której nie umiem zatrzymać. Czuje, że oddalam się od pewnych osób, że nie jest tak jak kiedyś a ja nie umiem nic z tym zrobić. Jeszcze po roku pojawił się pan S. Czy warto czekać kolejny rok w nadziei ? Czy przyjaźń po związku to tak na prawdę wiele czego oczekuje ? O czym marzę czy po prostu czego chce. ?

Tak po prostu napisał, tak po prostu przyjechał, tak po prostu pogadał a ja...  Nic się nie wydarzyło a ja pękłam. . Znów poczułam to coś. To coś co kiedyś. Nie rozumiem swojego serca. Nie potrafię go ogarnąć choć tak bardzo bym chciała. Chciałam go przytulić a nie mogłam, zresztą on też tego nie zrobił. To spotkanie uświadomiło mi jedno.  Nie przeszło mi. Wiem ze jest G. I nie zamierzam go ranić. Zalezy mi na nim, jednak tak na prawdę pierwszej miłości się nie zapomina. 

 Nadal moje głupie serce czuje coś do niego. A ja ? Zrobiłam sobie tylko nadzieje by znów płakać.  Ale jednocześnie byłam przez chwilę szczęśliwa, że znów go spotkałam. Przecież minął rok odkąd sie nie widzieliśmy. A ja myślałam, że już jest lepiej. Myślałam do czasu kiedy go ujrzałam. Nie wiem co się ze mną dzieje. Ale teraz wiem ze nic nie będzie takie jak kiedyś, czasu nie da się cofnąć. Tęsknie za przeszłością a nawet nie wiem czy warto by było czekać kolejny rok. Jeśli jednak wiedziała bym że warto. Czekała bym nawet i ten rok. Ale wole nic sobie nie wmawiać, jednak wiem że znów będzie mi ciężko... Jednak przyjaźń mi w zupełności wystarczy jeśli będę go czasem widywac czy mieć jakikolwiek kontakt. On nawet sie nie zmienił.Nadal jest taki sam. Widac umiem sobie komplikowac życie. Udaje mi sie to perfekcyjnie. Wszystko jest do dupy a nawet jeszcze nie potrafię pomóc tym którzy tego potrzebują. Ferie się kończą. A ja nawet z niczym nie ruszyłam. Zostawiłam wszystko na sam koniec... 

Wszystko się sypie.  Tylko kiedyn zacznie się układać.