Chciałbym z Tobą pójść lecz nie umiem stawiać kroków
Nie pamiętam już jak mam czytać z Twoich oczu

Nie lubię gdy ktoś stawia mnie pod ścianą i mówi teraz albo nigdy. Nie lubię gdy ktoś dyktuje mi co mam robić. Nie lubię słyszeć co powinnam a czego nie. Nie lubię kontrolowania tego co robię. Nie lubię ograniczania. Nie odcinaj mi skrzydeł, nie w taki sposób.

Zaliczam glebę, wstaje idę przed siebie.

I trzeba żyć kurwa, przed nami jeszcze tyle dni.

Koniec końcem, zawsze po burzy wychodzi słońce.

Wiecie co? W życiu chyba chodzi o to, żeby być sobą. Ale prawda jest taka, że możemy udawać kogo chcemy, ale kiedy się zakochujemy, ale tylko wtedy kiedy chodzi o tą prawdziwą miłość, to najlepszą rzecza jest bycie sobą. Sztuką jest znaleźć osobę, przy której jesteśmy najlepszą wersją samego siebie.

Nie istnieję po to, aby imponować światu, istnieję po to aby być szczęśliwym.

Plan melanżu - najpierw jesteś odjebany, potem najebany a na końcu zajebany.

Ten syf pozbawił mnie jakichkolwiek emocji.

To nie jest takie proste zapominać o ludziach.

Nie szukam niczego na siłe, by potem nie żałować, że znowu to zgubiłem.

Gdy patrzę w Twoje oczy, wiem, że nie chcę już niczego szukać.

Gdy patrzę w Twoje oczy, może wciąż jestem naiwny, lecz gdy patrzę w nie, czuję, że minie wszystko co jest złe.

A o północy podniosę kieliszek do góry ze słowami  za wszystkich sukinsynów   w myślach mając Twoje imię.

Poznaj ciemne zakamarki swojej kruchej psychiki, jestem głosem, który powtarza Ci, że jesteś nikim.

Szlag trafi nasz strach, gniew i miłość
i będzie tak jakby nas tu nigdy nie było, wszystko płynie.