V Brama - Płaskowyż Strachu.

"I stanął na skraju piekła. Chodź stopy miał za progiem serce jego w całości pochłonął już ogień..."

To prawdziwe osiągnięcie.

Ostatnia z bram, którą komukolwiek, kiedykolwiek udało się zdobyć.

Wykute w skale ogrmone wrota, ze skrzydłami wylanymi z ołowiu. 
Spozierają z nich powykręcane w bólu twarze, które kiedys pewnie były twarzami ludzi, teraz zaś ból zmienił je tak mocno, że przypominają najstraszniejsze z mitologicznych bestii.

Ze szpary pomiędzy wrotami bucha żar.

Pożoga szalejąca z drugiej strony bramy istnieje naprawdę.

Pot który zalewa tych, którzy przed Nią staną to nie tylko efekt żaru.

To efekt strachu, który pali od środka...

Korytarze były chłodne i mroczne.
Nie przyjemnie niemal po omacku kroczyło się nimi ku ciepłu niosącemu się po ścianach.

Jakaż radość musi gościć w sercu tych, którzy sądzą, że wreszcie po takiej mordęce spoczną w fotleu przy kominku i pijąc gorącą czekoladę będę mogli powspominac mile tę przygodę.

Jakież musi być niesamowite uczucie gdy stają przed potworną bramą z której wypełzają co rusz języki ognia tak łapczywie oblizujące żarem lica podróżników?

Rozczarowanie?

Złość?

Strach?

Co Ci towarzyszy?

To miało się skończyć. Poznawanie się nie może być aż tak trudne - myślisz sobie.

Błąd. Najtrudniejsze dopiero przed Tobą.

Nie ma juz odwrotu. Możesz błądzić bez końca w mroku korytarzy aż padniesz bez ducha lub też wejść w paszczę piekielnej bramy.

Nie czeka Cię tam nic dobrego.

Nikt nie przeszedł przez płaskowyż za bramą. Nikomu się to nigdy nie udało. Strachy, które czekają za tą bramą są czymś na co nie mozna się przygotować. Zgwałcą i skrzywdzą wszystkie Twoje emocje, uczucia i marzenia.

Im dalej zajdziesz tym mniej z Ciebie zostanie.

A to dopiero V z bram...

http://www.youtube.com/watch?v=yJZAuEftcXg