Tak dawno mnie tu nie było , dopiero teraz zaczynam odrywać się od rzeczywistości... Pomyślałam , że może coś uda mi się napisać mądrego lecz z każdym słowem zaczynam w to wątpić .. raz jest lepiej raz gorzej , raz się śmieje raz płacze nie tylko ze szczęścia ale także zawodzą mnie ludzi i przytłacza rzeczywistość taki banał a może zmienić piękny dzień w horror... Od pewnego czasu opętał mnie dziwny niepokój .. smutek .. niestety nie wiem czym jest spowodowany .. powinnam przecież być szczęśliwa mam wspaniałych rodziców którzy nauczyli mnie wszystkiego od podstaw, mamę która zawsze stoi za mną murem .. mimo że bardzo często się kłócimy .. rodzinę na którą mogę liczyć .. przyjaciół którzy mimo są daleko ale i tak o mnie pamiętają .. i najważniejsze najwspanialszą osobę na świecie mojego mężczyznę który nauczył mnie przez te kilka miesięcy , że coś jak się psuje po prostu trzeba naprawiać a nie wyrzucać i zarazem wkurwia mnie jak nikt na tym świecie , mimo to kocham to w nim.. kocham że czasem jest taki nieznośny , że pokazuje mi siebie z każdej strony , jest prawdziwy i nie udaje .. nie ukrywam dość często prowokuje kłótni które czasem przeżerają jedno i drugie ale wtedy rozumiem ile dla mnie znaczy , że nie oddałabym go za żadne skarby , że dzięki niemu zaczęłam wierzyć że życie może byś spoko .. Każda noc , dzień spędzona z nim to kilkadziesiąt i kilkaset najpiękniejszych minut w moim  życiu których nigdy nie będę żałowała .. czemu ? bo jest pierwszą osobą której z szczerym sercem i prosto w oczy moge powiedzieć , że jest całym moim światem .. .. nauczył mnie co to miłość .. że to nie tylko prawdziwa sielanka ale także smutek i łzy .. Poznałam wiele uczuć kiedy nigdy nie doznałam .. Zazdrość której naprawdę nienawidzę .. zazwyczaj jest ona uzasadniona a zarazem strasznie bolesna , nie prowadzi do niczego dobrego  wam sama po sobie , może to wszystko przez mój wybuchowy charakter , to że mam swoje zasady .... Nauczyłam się czekać i tęsknić bo przecież "wyczekane lepiej smakuje" .. wiem że nie wszystko mogę mieć ale mogę o tym marzyć , marzenia to coś pięknego ... Zaczynam czuć powoli to coś w sobie ... tą "DOROSŁOŚĆ " i dążenie do tego czego pragnę .. A pragnę byś szczęśliwa i dawać szczęście innym...

To wszysto , dziękuje za uwagę.