hej, hej :) 

Jednak doczekałam się długiego weekendu, a nie dnia dzisiejszego w pracy, ale to coś za coś. Szpital nie wybiera.. Ale to już za mną. W końcu  w domu! :D Pierwsze dawki za mną, następne? Się okaże kiedy będą. Najważniejsze nie poddawać sie, przecież Bóg jest ze mną i postawił na mojej drodze ludzi, którzy nie mówią, że będzie dobrze, że minie, bo wiedzą, że to już nie minie, że trzeba żyć z tym i przede wszystkim nie myśleć jak może się to wszystko potoczyć. Trzeba żyć każdym dniem z jescze większą siłą, skoro nie wiadomo co przyniesie następny dzień. Po książce "Grunt pod nogami ks. Jana Kaczkowieskiego - nie mówcie chorym ludziom, że wszystko będzie dobrze, mówcie, że jesteście z nimi, że zawsze będziecie - najlepsza opcja dla bliskich chorych, którzy właśnie takich słów potrzebują. 

Pan Bóg jest z nami zawsze, choroba wcale nie sprawia, że mniej nas kocha. :)