Okej mam w końcu czas żeby napisać tu coś dłuższego a więc troche mi dziś smutno było że już za niedługo opuszcze moją cudowną szkołe, no i w sumie mogłabym tu o tym napisać coś;

No więc gdy wychodziłam z podstawówki nawet się cieszyłam- nowa klasa, ludzie nauczyciele, wielkie plany, będe się uczyć itd itd, jak pewnie można się domyślić moje plany legły w gruzach. Wrzesień- wtedy się chyba zakochałam, ojej, pierwsza wielka miłość omgomgomg, pamiętam też że w wrześniu poznałam Michała, był moim jedynym i najlepszym przyjacielem on był wtedy w 3 gim, jakoś w grudniu miłość legła w gruzach, pamiętam że byłam załamana ale Michał był przy mnie, pamiętam jak wtedy do mnie przyjechał i mnie pocieszał. Później oczywiście wszystko się unormowało, rok szkolny mijał a ja miałam wszystko w dupie. Styczeń- pamiętam że sylwester był dość smuny całą noc gadałam na skype z Pawłem, poczęści to on pocieszył, pamiętam że powiedział mi wtedy że mu się podobam, w połowie stycznie byliśmy razem, to był dość dziwny "związek" ale był, pamiętam że mogłam na niego liczyć niestety on na mnie już nie to był mój błąd którego do dziś żałuje. Luty- minął spokojnie zerwaliśmy z Pawłem wtedy się tym nie przejmowałam. Marzec- ten miesiąc minął dość spokojnie, podobałam się wtedy L. , wychodziliśmy na dwór, ale on powiedział mi rzecz którą dopiero później zauważyłam. Kwiecień, Maj i Czerwiec- to były nudne miesiące nic się nie działo dalej przyjaźniłam się z Michałem, poznałam Natalie z którą się można powiedzieć zaprzyjaźniłam. Koniec roku szkolnego- pamiętam tylko że dostałam świadectwo i pojechałyśmy z Natalią do mnie, nigdy nie zapomne tego dnia. Wakacje to były najgorsze miesiące mojego życia przynajmniej drugi miesiąc pokłóciłam się z Michałem, nie wiem czy to co wtedy czułam da się opisać, nie wychodziłam przez tydzień z domu, czułam pustke, nie miałam już przyjaciela w którego rękaw mogłabym się wypłakać, nawet teraz kiedy o tym pisze jest mi smutno. 2 klasa-zaczełam fatalnie, oceny leciały w dół i z dnia na dzień byłam bliska zsotaniu w tej klasie, sama kopałam pod sobą dołki i to było chyba najgorsze w tym wszystkim. Byłam wtedy z Mateuszem i żałuje że potraktowałam go tak wtedy, bo był naprawde okej, i żałuje do dziś.Poznałam jeszcze Czaje z którym w sumie do dziś się kumpluje. Ferie były przełomem, spotkałam się wtedy z Michałem i już więcej nie chciałam, był zupełnie inny niż zaledwie pół roku wcześniej. Przemyślałam sobie wtedy pare spraw, zrzumiałam dużo rzeczy i postanowiłam zmienić swoje życie, postanowiłam wziąć je w swoje ręce. Oceny leciały w góre, kontakt z wieloma osobami był lepszy, lecz nadal pomimo wielu osób wokół mnie nie miałam przyjaciela- szczerze mówiąc nawet nie szukałam. W czerwcu zauważyłam że coraz więcej czasu spędzam z Karoliną, co tu dużo mówić zaprzyjaźniłam się z nią. Koniec roku szkolnego- świadectwo z wyróźnieniem miałam druga najlepszą średnią w klasie, byłam wtedy z siebie strasznie dumna. Całe wakacje spędziłam z Karoliną i Szymonem, wakacje były fantastyczne wprost odwrotne do poprzednich poznałam mnóstwo osób i spędziłam je cudownie. 3 klasa- 3 klase rozpoczełam nieźle, oceny dobre, dalej przyjaźniłam się Karoliną i w sumie nie wydażyło się nic takiego po prostu jak w bajce. Teraz jest już drugi semestr aktualnie dalej przyjaźnie się z Karoliną, licze na świadectwo z paskiem, chce iść do Sobieskiego a później na studia prawnicze. Jak tak teraz pomyśle nad tymi całymi trzema latami to łezka mi się w oku kręci, że to tak szybko mineło i że się kończy. Kocham ludzi z mojej klasy, i każdego nauczyciela z osobna, chociaż często narzekam.

Ale zrozumiałam też coś bardzo ważnego, że nie można zwalać winy na innych bo to tylko i wyłącznie twoja wina i sprawa co robisz ze swoim zyciem i nie można obwiniać za to innych. Płakać mi się chce, nie chce stąd odchodzić, ale miejmy nadzieje że liceum będzie jeszcze wspanialsze. Może wieczorem tu coś dodam narazie ;**

WIZ KHALIFA KOTECZKI