Powiem szczerze, że nie mam pojęcia co to zdjęcie.

Ale nie patrzecie na zdjęcie.

Tutaj ważna będzie notateczka.

Albowiem przed chwilą przeżyłam coś cudownego.

Pamiętacie tą pisenkę "Agnieszka"?

Na pewno pamiętacie.

I tam jest taki tekst: "Kiedy przeszło mu zupełnie,pojechał na wakacje w tamto miejsce by zobaczyć tą pamiętną ubikację"

Prawie całkowicie identyfikuje się z tym tekstem ;D

Oczywiście nie jestem rodzajem męskim no i oczywiście nie pojechałam na żadne wakacje a tym bardziej nie odwiedziałam żadnej ubikacji..

Ale wszystko inne się zgadza.

Poszłąm sobię na spacer.

W "tamto miejsce" i poczułam się tak jak wtedy.

Zamknęłam oczy i czułam powiew wiatru we włosach i promienie słońca na twarzy.

I na tą chwilę,tak jak wtedy, zapomniałam że obok są brzydkie bloki,błoto,zanieczyszona strawka,zniszczony kawałek betonu na którym stałam,pomazana,brudna barierka o którą się opierałam.

Było tak jak wtedy kiedyś.

czułam się cudownie.

Wróciły wszystkie miłe wspomnienia związane z tym miejscem.

Ale nie były to już bolące wspomnienia a wręcz odwrotnie.

"Tamto miejsce" będzie mi się już zawsze kojarzyło z wakcjami,z ciepłem,z poczuciem wolności i wewnętrznej radości i miłości. Prawdziwej,naiwnej miłości.

To cudowne poczuć to w środku zimy w ostatni dzień ferii...