Od początku..

Śmierć. Śmierć człowieka żyjacego. Od wewnątrz. 

Pobuka. Znowu sama. Poduszka obok zimna. 

A mogła bym przysiądz, że był.. tuż obok. 

Nie. Przecież to sen. Znowu. Realistyczny, ale sen. 

Wracajac.. 

Codzienna toaleta jak zawsze.

Śniadanie w biegu. 

Ale po co? Prezcież nigdzie nie idę. Brak pracy i zero chęci do szukania- myślę. 

Cisza z dwoch stron.

Myślę. Kończę śniadanie. Myślę.

Ona i On. 

Kiedyś MY, a dziś?

On tam.. Myślę.

Co u Niego? 

Pracuje? 

Jest szczęśliwy?

Ma kogoś? 

Znowu kocha?

Ona tu.. JA

Codzienna rutyna.

Wstaje. Myśle.

Jem. Myślę.

Czytam książkę. Myślę.

Spacer z psem i myśli, pełno myśli. 

Myślę.

Myślę.

Nic nie ma sensu, ale przecież co mogę zrobić?

Mam rodzinę.

Chociaż.. 

Byłoby im lepiej beze mnie- myślę.

Ale mam dla kogo żyć.. brat. 

Nie mogę Go zostawić samego, w końcu jestem starszą siostrą.

Cóż.. żyję.

Myślę. 

Zjeść coś? Ale po co przecież jadłam.

Myślę.

O. Już wieczór. 

Czas leci.

Teraz z górki.

Spacer z psem i  myśli, znowu.

23:00 trzeba iść spać.

Kąpiel. Szybko. reszta też chce. 

Myślę.. o Nim.

Tylko On jest w głowie.

Dźwięk sms'a. Czyżby..?

Nie. Przypomnienie o zaległej wpłacie.

Myślę.. o Nim, znowu. Ale jak inaczej.

Patrzę na zegarek.. 

Łzy same napływają do oczu.

Tęsknię.. za Nim. 

Jego zapach.. przyjemny.

Dotyk.. cudowny, delikatny.

Spojrzenie.. zmysłowe. Tylko dla mnie.

Nikt tego nie rozumie. 

Co mnie w Nim kręci?

WSZYSTKO.

Sposób poruszania się.

Śmiech.. ten pełen energi śmiech.

Ramiona.

Żarty, których nikt nie rozumie.

I ta mina.. mina mówiąca o tym, że nie załapał o co mi chodzi. 

To co tylko JA widzę i nikt inny.

Niech mówią co chcą.. ale Kocham tego faceta.

Faceta, który zachowuje się jak dziecko. 

Faceta, który mnie rozumie.

Jedyną osobę, która potrafi mnie rozwalić i pozbierać do kupy. 

Faceta, który uczynił mnie lepszą osobą.

Ludzie?

Niech myślą co chcą.

Podobno miłość zwycięża wszystko.

A Nasza?