zdjęcie feriowe. w drodze na stok.

powinnam napisać coś mądrego. powinnam..

remontując pokój odnalazłam wiele moich skarbów, zdjęcia i listy z dzieciństwa,

pamiętniki w których opisane są wszystkie moje 'wielkie' miłości. patrząc na to wszystko po tylu latach

chce mi się śmiac z samej z siebie, zresztą ten pb też wprawia mnie w zakłopotanie.

to co kiedyś pisałam.. a szkoda gadać. było - mineło.

jestem za bardzo sentymentalna.

zachowałam wszystko. dosłownie wszystko. mam stare paragony, bilety, znaczki, koperty,

kamyczki oraz wiele innych pierdół.

w tym roku czekają mnie najlepsze urodziny, bo 8naste a dalej zachowuje się jakbym miała 8 lat.

wszystko schowałam do pudełeczka. nie wyrzuce tego nigdy, mimo tego, że widząc to chce mi się płakać

za tym, że już nie mogę być taka naiwna. nie mogę ranić ludzi. ; >

teraz czekają mnie chwile radości. chwile trzymania za rączkę pod ławką lub całowanie po pijaku.

trwanie w wierności, zdradzanie, zrywanie, wracanie, zakochania i odkochania.

ah! czego mogę chcieć więcej?

ps.

czekają mnie dwie poważne rozmowy. aaaa

help me.

: *