https://www.youtube.com/watch?v=RiVKDn5kyfo 

trzy tygodnie w najpiękniejszym miejscu na ziemi, byłam w niebie a teraz znów spadłam z prędkością światła w dół. 

poznałam wielu wspaniałych ludzi, którzy zostawili mały ślad w moim sercu, z wielkim bólem opuszczałam to miejsce..

serce mi się kraja na samą myśl, na wszystkie wspomnienia,  splecione dłonie, tysiące niewypowiedzianych słów, 

przytulanie przez całą noc, zasypianie w cudownych ramionach, budzenie się ze świadomością że nie jestem sama, 

to uczucie, które towarzyszy Ci przez cały czas jak wychodzisz z pokoju i idziesz promenadą, wiatr we włosach towarzyszy Ci

na każdym kroku, a Ty patrzysz w widnokrąg i widzisz wspaniałe miejsce, nie czujesz presjii, którą wywiera na Ciebie

rodzina, byłaś wolna jak ptak, jak cudowne mewy, które latały nad statkami... tęsknie jak diabli... a notkę dokończę

na blogspocie, bo muszę wylać z siebie milion emocji, które towarzyszą mi od chwili kiedy weszłam do powrotnego pociągu,

który zabrał mnie z impetem z raju... 

http://samcix.blogspot.com