Nie wyobrażam sobie tego jak każdemu z nas przyjdzie pójść w swoją stronę, zamknąć pewien rozdział i żyć osobno. Boję się, że nie będę w stanie funkcjonować bez Ciebie, bez Twoich sms, przytuleń, godzinnych rozmów i wygłupów. Przeraża mnie myśl, że będę Cię mijać na szkolnym korytarzu i nie będę mogła podejść i po prostu się w Ciebie wtulić i po raz kolejny poczuć jak to jest być szczęśliwa. Cholernie boję się tego, że będę Ci zupełnie obojętna, że nie zatęsknisz za mną ani razu. Rozpierdala mi wnętrzności na samą myśl o tym, że ułożysz sobie życie z kimś innym podczas kiedy ja będę się dławić wspomnieniami i dusić tęsknotą. Nie widzę wyjścia, jestem chora z miłości do Ciebie, jeśli Ciebie ma zabraknąć w moim życiu ja nie mam po co tu być.