niedziela

Dni leniwie ciągną się jeden za drugim ja ciągnę się razem z nimi zdarzają się momenty w których na chwilę się zatrzymuję i zastanawiam się jakby to było gdybym mogła cofnąć czas albo gdyby przyspieszył i mogłabym się znaleźć w przyszłości niestety to tylko moje nudne gdybanie. Czerwiec kolejny miesiąc za mną a ile jeszcze przede mną stoję nad życiową przepaścią obawiam się tego co będzie ale jednocześnie jestem ciekawa. Mam mieszane uczucia nie wiem po raz który w swoim życiu zamknęłam pewien rozdział a mianowicie Ciebie to Ty nikt inny Tylko TY jesteś powodem tego wszystkiego nie chcę się dłużej rozwodzić nad tym co wydarzyło  kiedyś a dokładniej trzy lata temu chciałabym o tym zapomnieć wyrwać z pamięci lecz obawiam się że będzie to niemożliwe. Moja dusza została okaleczona nie da się wyleczyć ran one są zbyt głębokie nawet jeśli w jakiś sposób będzie to możliwe to wiem że będą się otwierać wciąż na nowo i na nowo. Staram się o Tobie zapomnieć chociaż dalej siedzisz w mojej głowie a ja rozmyślam nad Tobą nie wiedząc po co. Chciałabym móc powiedzieć że jesteś tematem zamkniętym że nigdy Cię nie znałam i znać nie będę-niemożliwe. Tak bardzo się boję.
Przeczytałam książkę która dała mi wiele do myślenia to chyba dobrze. Rozglądam się za jakimś psychiatrą ale nie prywatnym ponieważ nie stać mnie na niego.