cześć.

znouw się tu pojawiam haha, cóż za ironia losu. przez jakiś czas coziennie budzę się nad ranem. ciągle myślę, wiecznie się zastanawiam co robię źle, co powinnam zrobić by źle nie było. nie radzę sobie ze świadomością że ciąglę wątpię, że nie dam rady, bo nie daję kurwa rady i nie dam jeżeli sam mi nie pomożesz, te obietnice są gówno warte i obydwoje o tym dobrze wiemy choć żadne się nie przyzna, mam dość itych iluzji, oszukiwania samych siebie, gierek, nie wiem jak mam działać, co mam robić. w ogóle muszę sobie zadać pytanie, kim jesteś, kimś ktos potrzebuje pomocy? kimś kto ma problem i sobie z nim nie radzi i potrzebuje pomocy ale o tym nie mówi? kimś kto potrzebuje pomocy i ma problem ale to ignoruje i wmawia sobie że jest dobrze? kimś kto potrzebuje pomocy i ma problem, ale nie zdaje sobie z tego sprawy? a może nie masz problemu i nie potrzebujesz żadnej pomocy tylko ja wyolbrzymiam rzeczy i histeryzuję? serio po prostu już nie wiem co robić, nie wiem nie wiem nie wiem. jestem bezradna, nie wiem czy musze Ci pomóc i czy ty tej pomocy wgl potrzebujesz, chyba tak, ale jak mam to zrobić kiedy ty zawsze naskakujesz na mnie i sprawiasz że mam wyrzuty sumienia że zwróciłam Ci uwagę. mam konkret zrytą banię. 

z fartem.