"I znow jest czwarta w nocy..."

"...a u mnie pali się swiatło"

Z uwagi na to, ze "now i am a hero" (za sprawa tego oto cudu techniki: http://www.joemonster.org/gry/13680/You_Have_To_Burn_The_Rope), osmiele sie do Was drogie dziatki przemowic.

Nasamejprzod wspomne, ze wyzej przedstawiona gra jest absolutnym mistrzostwem w jakiejs tam dziedzinie, nieprzecietnym "geniuszyzmem" na skale swiatowa oraz ze jej tworcy sa tak niesamowici, ze mogliby mi robic kanapki do szkoly. Nie musze przy tym nadmieniac, iz bylyby to prawdopodobnie najlepsze kanapki, et cetera. A jednak nadmieniam.

Na studiach... Nie baczac na fakt, iz moja studencka watroba nie zwykla plakac ze smutku kazdego wieczora a moja studencka lodowka nie swieci na przekor wszelkim stereotypom pustkami (a to glownie za ta przyczyna, ze jest za stara aby tak niesamowicie "blyskac i migac"), wszedlem w posiadanie indeksu, legitymacji oraz zwiazanych z nia uprawnien do 50%-owej znizki na przejazdy srodkami transportu publicznego, ha! Dzieki wyzej wymienionym, czuje sie upowazniony do snucia nizej przedstawionej gawedy.

Na studiach isnieje 6 rzeczy ktore mnie przerazaja. Pierwsza z nich jest pierwsza sesja egzaminacyjna. Druga jest druga sesja egzaminacyjna. Pozostalych zas, jako ze nigdy nie watpilem w inteligencje mojego chytrego audytorium, pozwalam sie Wam domyslic. Poki co: wszystko wyglada slicznie, miodnie, "okus i wporzus". Wyklady bywaja ciekawe, ludzie bywaja mili, ja bywam na wykladach, chociaz nie zawsze dane mi jest wszystko pojac. Zycie moje prozaiczne jest niczym chleb z maslem, o.

Irytuja mnie jednak drzwi majace wlasciwosc samoczynnego zamykania sie za wchodzacym / wychodzacym. Zaslyszalem gdzies, kiedys, ze czlowieka poznaje sie wlasnie po tym, w jaki sposob zamyka za soba drzwi. Podazajac tym tokiem rozumowania mozna poczuc sie w obrebie instytucji publicznych jak nie-czlowiek.

na zdjeciu ja
i my
i wakacje

A moich polnagich oponentow wcale nie obchodzi to, ze wprost w obiektyw pokazuje znak "supermocy". Wydaja sie tez nie baczyc na to iz niczym Kapitan Tsubasa, staram sie uderzyc w pilke, ktora niestety bardzo po mojemu, swym nieodmiennym zwyczajem poleci gdzies na bok.

Danny Kaye, ktory dzieki swojemy sprytowi wpisal sie do moich notatek juz dwukrotnie, znow dal o sobie znac, powiedziawszy gdzies i kiedys: "Istnieją dwa sposoby zrobienia kariery: albo się coś robi, albo udaje pracę. Polecam pierwszą metodę, bo tu mniejsza konkurencja."

Zarowno Wam jak i sobie, tez polecam pierwsza opcje, po czym mowie: "PAX" i zwijam sie spac.

                                                                     polecil i zwinal sie: Hans Mein Igel