The Story#90

ROZDZIAŁ XCIV

|CARPEDIEM|

Okej czasem jestem słaby. No dobra, czasem jestem idiotą.

No dobra przerzucam te wszystkie kartki na marne, bo i tak nic z nich nie rozumiem.

Ale zrozumiałem, by żyć...

Musisz chwycić dzień.

Tak, tak jak to przysłowie.

Carpe Diem.

Gdybym nie był sobą, czy bym wtedy zwątpił, czy bym się bał?

Istnieć nie znaczy żyć.

Każdego dnia widzę piękno w naszych sercach, tak wiele serc, wiele słów, wiele snów, jest nas...

Tak wiele ciepła...

Zrozumiałem by żyć...

Musisz chwytać dzień!

Weź się w garść, a wierzę, że będzie w nas, piękno w naszych sercach.

Teraz czuję, że nie jestem sam, zaryzykowałem, przerzuciłem kartkę, tak!

Jestem dziwakiem!

W każdym z nas...

To to piękno...

W naszych sercach..

Potrafimy kochać i marzyć, dlatego...

Wszyscy jesteśmy zwycięzcami.

|ASK|FACE|TWITTER|INSTAGRAM|