Nie lubię...
Wracam do domu, mam dobry humor, jest spoko.
Ledwo zdążyłam wejść i zdjąć buty, a mama z ryjem:
"Oszpecasz się! Co ty ze sobą robisz?! Jak ty wyglądasz?! Obudź się w końcu! Nikomu się taka nie podobasz!"
#kochająca_mama
I nie powiesz jej spokojnie, że jesteś młoda i masz jeszcze czas żeby się zmieniać. Nie. Od razu na wejściu darcie japy i wyzwiska. :) Zapytałam się jej co na obiad,(mama pracuje teraz na nocki ale dziś akurat nie szła do pracy to pomyślałam, że może coś ugotowała) a ona do mnie:" Jak śmiesz mi się o takie rzeczy pytać! Jesteś całe popołudnie w domu, sama byś coś ugotowała!!!" blah blah blah. Zła i wyrodna córka. I ona nie zrozumie, że ty też masz prawo być zmęczona i chcesz odpocząć. Nie. Bo ONA pracuje ciężej i jak ja mogę być zmęczona?! Jakim prawem?! Według niej powinnam przychodzić do domu, zapierdzielać i sprzątać, zrobić w międzyczasie obiad, potem jeszcze się uczyć do 23, a rano wstać na 8 do szkoły. I tak codziennie. No nie przetłumaczysz.
Na dodatek coraz gorzej z moim mężczyzną, o ile mogę go jeszcze nazwać "moim".
"Jak się jebie- to wszystko i gdzie jest wtedy zdrowy rozum?"
A dziś w słuchawkach i na głośnikach Kuban x Essex "Mała Mi"