ostatnio śnił mi się Kacper.. rozmawialiśmy, znowu byliśmy blisko, wyjaśnialiśmy sobie wszystko, chcieliśmy spróbować jeszcze raz. tęskniłam za nim i to nie tylko we śnie. Martyna poznała w sylwka chłopaka i teraz ze sobą piszą. jak tak na nią patrzę to jakbym widziała siebie rok temu.. jest taka jak ja byłam, gdy był Kacper. zakochana, szczęśliwa, uśmiecha się na sam dzwięk przychodzącej wiadomości. brakuje mi tego, barkuje mi Kacpra. ale on już nie wróci. ma dziewczynę, ż którą zamieszkał, zapewne jest szczęśliwy. wszystkie wspomnienia wracają. w sylwestra też miałam taki moment, gdy leciała piosenka "zabiorę Cie właśnie tam" od razu miałam nas przed oczami. było tak cudownie, a teraz? nie widziałam go od tak dawna. chciałabym go zobaczyć, ciekawa jestem jak by było.. w moim śnie był też Tom. chciał do mnie podejść i pogadać, ale ja wtedy byłam z Kacprem. ojciec to zauważył i zagadał do Toma, żebyśmy mogli spokojnie pogadać. dlaczego w życiu nie może być tak jak we śnie? czemu nie mogę się z nim spotkać, powiedzieć, że są momenty, w których nadal tęsknie? że barkuje mi jego obecności? że chcę, aby był razem ze mną, że chyba nadal coś do niego czuję, bo przecież nie można tak po prostu zapomnieć o kimś, kto znaczył tak wiele, kto w pewnym momencie naszego życia był dla nas wszystkim...

*   Jeśli ktoś był dla Ciebie ważny, nie zapomnisz go nigdy. I nieważne czy to był przyjaciel, kochanek czy chomik. Nie zapomina się o osobach, które coś dla nas znaczyły.

*   Chciałabym znaleźć się w Twoich ramionach dzisiejszej nocy. Przytulić Cię mocno i słuchać bicia Twojego serca, patrzeć jak śpisz obok mnie i...na chwile przestać tęsknić.

*   I nawet, gdy ostatnia łza już spadnie, a Ty powiesz, że nie potrafisz czuć - będziesz Go kochać. I nawet jeśli On już nigdy nie spojrzy na Ciebie tak jak wtedy - będziesz Go kochać.

*   Już zapomniałam jakie to uczucie gdy odzywał się codziennie.

*   Ból jest jedynym uczuciem, które nie dopuszcza intymności. Można dzielić z kimś szczęście, można dzielić przyjemność, smutek, gniew, zazdrość, można dzielić miłość, można nawet dzielić wstyd  ale z nikim nie można dzielić bólu. Ból jest dyscypliną samotności i drogą do wnętrza duszy.

*   Kilka słów piosenki. Miliony łez.

*   Myślę, że będę tęsknić za Tobą wiecznie, tak jak gwiazdy tęsknią za słońcem na porannym niebie.

*   Niektórzy po prostu są na chwilę. Może i najważniejszą w życiu. Może tą jedyną, do której będzie wracać się przez lata, nawet gdy pozostawione spojrzenie doszczętnie wyblaknie. Ci, którym zawdzięcza się choć jeden wers, są pomimo. Trzeba tylko iść dalej. Po inne spojrzenia. Po inne chwile. Po nowy początek. By nie zatracić w sobie chęci do czegoś, dzięki czemu jesteśmy tacy, jacy jesteśmy.

*   przychodzi moment, kiedy stajesz, zaciągasz ręczny w swoim życiu, bierzesz głęboki oddech i uważnie czytasz drogowskazy - kolejne kierunki, znaki, drogi, którymi możesz podążyć. a w głębi coś pęka, bo jedyne, co wydaje się na tą chwilę właściwe to cofnięcie się, ruszenie wstecz - do tych uśmiechów, do każdej z tych rozmów, do obietnic, które nie zostały dopełnione, do słów, do Jego głosu, dotyku, ciepła Jego oddechu. stoisz ze wspomnieniem zapewnień, że zasługujesz na kogoś lepszego, podczas kiedy serce wali jak oszalałe o żebra wygłaszając swoje racje z przypomnieniem, że On był wszystkim.