'Adam głaszcze mnie po głowie i twarzy, całuje moje łzy.
Dostąpiliśmy łaski.
Pozwól odejść im wszystkim.
Trzepot skrzydeł ptaka lecącego przez ogród. Potem nic. Nic.
Chmura sunie po niebie. Znowu nic. Światło zagląda przez okno,
pada na mnie, wnika we mnie.
Chwile.
Wszystkie zgromadzone w tej jednej.'
książka Jenny Downham Zanim umrę.
wczoraj przeczytałam całą, od początku do końca.
płakałam przez ostatnie 100 stron.
takie książki pozwalają docenić mi to, że żyję.
docenić takie życie jakie jest.