Artystyczne zdjęcie. Twierdzę, że wręcz wstrząsające.
Jestem w szpitalu psychiatrycznym dla ludzi dorosłych. Dokładniej siedzę już tutaj drugi tydzień i dwa dni. Szczerze mówiąc, sądziłam że będzie tutaj o wiele gorzej i bardziej przerażająco. Otóż nie.
Jedzenie jest smaczne, troszkę mętne. Pielęgniarki w większości uprzejme i sympatyczne. Pacjenci życzliwi. Smutni lub szczęśliwi. Niektórzy słyszą głosy, lub widza twarze -schizofrenie paranoidalne. Inni maja depresje, lęki, lub zaburzenia osobowości. (Ja)
Jestem najmłodszą osobą na obu oddziałach C i D.

Najpierw trafiłam na oddział C. Zabierali wszelkie sznurki z bluz, sznurówki, pasy od szlafroków, golarki, igły i nici, ładowarkę i olejek do e papierosa. No i oczywiście telefon komórkowy.
Nigdy nie wiedzą z jakim pacjentem mają do czynienia. Wszelka ostrożność. Na stołówkę szliśmy z pielęgniarkami. 0 noży. Poznałam tam kilka chłopaków w wieku 21 lat. Polubiłam ich i było mi szkoda ze tak młodzi ludzie inaczej widzą świat rzeczywisty. To było dla mnie przykre doświadczenie...
Po 5 dniach obserwacji, udało mi się przejść na "górę" tak zwane "niebo" oddział D. Lekkie przypadki chorób. Dalej podawano nam leki o określonych porach. Nie było wokół samych murów i krat. Drzwi od oddziału cały czas otwarte. Możliwość wychodzenia na ogród, posiadanie telefonu, wszelkie ostre przedmioty juz stały się dozwolone, a moje sznurówki do butów zostały mi zwrócone. Na stołówkę schodzimy sami. Pory odwiedzin do godziny 18. Na obu oddziałach palarnia.
Zdobyłam kilka kontaktów telefonicznych, jak i mailowych.
Jest tutaj sala terapeutyczna. Tam szydełkuje, maluje, śpiewam i tańczę. Wiele osób niesamowicie chwali mój talent plastyczny i aktorski. Do grupy wprowadzam wiele uśmiechu i radości zaczynajac się śmiać bez powodu. Przepadają za mną. Mam anielski głos. Miły, serdeczny, ciepły i uroczy. Tak właśnie mi mówiono. Poznałam pewna kobietę. Z która najprawdopodobniej się zaprzyjaźnię. Wspólny język, który dal zaufanie jak i sympatię. Nie wiem kiedy opuszczę to wspaniale i tajemnicze miejsce. Może za tydzień, może za miesiąc. Wiem jednak, ze jest mi tutaj dobrze. No i jeszcze mam zamiar trochę poopalać się na karimacie w ogrodzie :)
Ave.