Dłuższa przerwa spowodowana była nie posiadaniem przeze mnie czasu i ochoty na dodawanie zdjęć na photobloga. Zresztą, nie jest to pamiętnik internetowy, tylko zawór upustowy moich myśli, więc nie mam obowiązku go prowadzić.

Wspominam sobie swoje stare dobre bębny i czasy początków kalifornijskiego punk-rocka w wykonaniu naszego bandu... Pięknie!

Tylko pewne przyzwyczajenia są już zupełnie inne, zachowania już się nie powtarzają, towarzystwo się zmieniło, nie ufam już tym, którym uważałem, że ufam, część antywartości odeszła do lamusa, a została zastąpiona poszanowaniem dla innych - przede wszystkim płci przeciwnej, jestem szczęśliwszy, oddycham pełniej i głębiej, przepełnia mnie pozytywna energia i, jak słyszałem, jestem czuły, w dwóch słowach: ZUPEŁNIE INNY.

Czy lepszy...? ;p (pytanie do tych, którzy mnie znali i znają, samemu siebie się nie ocenia)