Widzisz różnicę?

Minęły zaledwie dwa miesiące i miejsce na Ziemi pozostało to samo.

Ale jest zupełnie inaczej. To już nie jest to samo miejsce. Wszystko uległo zmianie.

To zupełnie tak, jakby wyciąć sobie kawałek serca.

Wyrzucić z niego kogoś, kto na dobre się w nim zakorzenił.

Pozbawić się ważnego elementu, który długo w nas dojrzewał.

Wyrwać, pociąć, spalić...

Usunąć korzenie.

Ale czy to możliwe?

Czy to na prawdę takie proste?

Przecież nie da się zamazać pamięci o czymś co było.

Ona pozostanie wieczna.

Jeśli coś dostało się do serca choćby na moment, to już na zawsze tam pozostanie.

I nawet jeśli uda Ci się jakimś cudem wyrwać uczucie, to jego zalążek nadal będzie istniał.

A co zostaje po wyrwaniu?

Pustka.

Milcząca, przerażająca pustka.

Kiedy na siłę coś wyrywasz z serca to tak, jakbyś zamknął je w ciasnym pudełku.

Nie przynosi Ci to zamierzonej ulgi.

Wręcz przeciwnie.

Zabija całe Twoje szczęście.

Powoli wysysa z Ciebie siły i nadzieję.

Nie usuwaj tego, co wychodowałeś w sercu.

Nigdy!

" Promise me to think of us, of a time so beautiful.
  Promise me to think of us, still bright, still colourful.
  Promise me to look back at us, of a time in your life, you enjoyed.
  Promise me! promise me: ' I will be fine without you. '  "

http://www.youtube.com/watch?v=S5hoo9-WkWQ