N I E N A S Y C O N Y
Dodano: 25 LIPCA 2012
Przyjacielu samobójco
Przyjacielu samobójco
Dziś widziałem pierwszy raz
Siną pręgę na Twej szyi
Co w niej jest takiego
Że ukarać ją musiałeś?
Kaszel wydziera Ci płuca...
Znów za dugo stałeś w oknie
Starając się wybrać stronę
W którą zrobisz zaraz krok?
Jeść nie możesz znów...
Czy zaszkodziły Ci tabletki
Których nawet nie popiłeś
Spreparowaną miksturą?
A te bruzdy szkarłatne
Na przegubach Twych rąk?
Czy znów uczulony na życie
Drapałeś się żyletkami?
I Twoje oczy melancholijne
Kiedyś niebieskie jak niebo...
Dziś to powybijane szyby
Okien Twojej duszy.
A jednak jeszcze tu jesteś
Zamknięty w swojej skorupie.
Choć niedostępny dla świata
Jednak jeszcze tu jesteś...
Zostań więc. Napij się kawy.
Chętnie Cię ugoszczę.
Komentarze
~rysia
O, odpisałeś, bo nie zauważyłem :p
Stara/młoda twórczość ma to do siebie, że kuleje, że to nasze pierwsze kroki, bo z każdym wierszem dojrzewamy - prawda. Ale wrzucanie niepozbawionych literówek tekstów, pisanych (będę się tego trzymał) na kolanie (lub nie do końca w pełni swoich sił pisarskich), nie sprawia, że "wiersz" automatycznie zdobywa rangę dającą mu prawo głębszego przekazu. Gdyby tak było reklama w Tesco również dawała by nam głęboki przekaz o promocji na salceson.
To, że adresat wiersza zmarł również niewiele zmienia poza niską próbą wzbudzenia u czytelników tychże komentarzy negatywnych emocji, skierowanych w moją stronę. Cóż obaj doskonale wiemy, że każdy kiedyś umrze (w pewnym sensie - bez wywyższania nas - my obaj wiemy w pewnym stopniu... bardziej), więc niewiele do wiersza wnosi czyjaś śmierć (no może poza śmiercią samego pisarza, bo gdyby był znany, to ów ostatni wiersz stałby się zapewne kultowy :p).
Ostatnią rzeczą jest pop art. Mój drogi jeśli wrzucasz na fejsa i photobloga wierszyki wszelakie, to w pewnym stopniu oczekujesz u odbiorcy poklasku, melancholijnych przemyśleń czy wymuszasz opinię. Stwierdzanie, że jeśli nie chcesz to nie czytaj, w pewnym sensie, czyni Cię hipokrytą.
Jeśli oczekujesz i chcesz by Twoja twórczość miała przekaz, nie była kojarzona lub traktowana jak odwrotność pop artu, bądź była... jako ten "środek wyrazu siebie", to pisz do zeszytu i chowaj go w szafie.
Ciekawym czy i to opublikujesz :p
Pozdrawia wyżej
Stara/młoda twórczość ma to do siebie, że kuleje, że to nasze pierwsze kroki, bo z każdym wierszem dojrzewamy - prawda. Ale wrzucanie niepozbawionych literówek tekstów, pisanych (będę się tego trzymał) na kolanie (lub nie do końca w pełni swoich sił pisarskich), nie sprawia, że "wiersz" automatycznie zdobywa rangę dającą mu prawo głębszego przekazu. Gdyby tak było reklama w Tesco również dawała by nam głęboki przekaz o promocji na salceson.
To, że adresat wiersza zmarł również niewiele zmienia poza niską próbą wzbudzenia u czytelników tychże komentarzy negatywnych emocji, skierowanych w moją stronę. Cóż obaj doskonale wiemy, że każdy kiedyś umrze (w pewnym sensie - bez wywyższania nas - my obaj wiemy w pewnym stopniu... bardziej), więc niewiele do wiersza wnosi czyjaś śmierć (no może poza śmiercią samego pisarza, bo gdyby był znany, to ów ostatni wiersz stałby się zapewne kultowy :p).
Ostatnią rzeczą jest pop art. Mój drogi jeśli wrzucasz na fejsa i photobloga wierszyki wszelakie, to w pewnym stopniu oczekujesz u odbiorcy poklasku, melancholijnych przemyśleń czy wymuszasz opinię. Stwierdzanie, że jeśli nie chcesz to nie czytaj, w pewnym sensie, czyni Cię hipokrytą.
Jeśli oczekujesz i chcesz by Twoja twórczość miała przekaz, nie była kojarzona lub traktowana jak odwrotność pop artu, bądź była... jako ten "środek wyrazu siebie", to pisz do zeszytu i chowaj go w szafie.
Ciekawym czy i to opublikujesz :p
Pozdrawia wyżej
02/08/2012 14:44:02
atanvarno
I znów.
Że stara twórczość kuleje, to jest oczywistość. Literówki miałem czas poprawić dopiero przy ponownym logowaniu, kiedy już skomentowałeś - i nie ma sensu tego usprawiedliwiać, bo nie ma czego. Że pisany na kolanie? Zdefiniuj proszę, bo umyka mi sens tego stwierdzenia w "Twoich ustach", jako że imho jest to znoszone przez określenie "stara twórczość". Nie twierdzę, że cokolwiek daje temu automatycznie głęboki przekaz, ale sam fakt istnienia przekazu jest stricte uzależniony od Twojej interpretacji, która również nie jest wyznacznikiem czegokolwiek, jako że uzależniona jest od Twego nastroju i gustu. Dla mnie i wielu innych ten wiersz ma głęboki przekaz. Dla Ciebie nie. Życie.
c.d.n.
Że stara twórczość kuleje, to jest oczywistość. Literówki miałem czas poprawić dopiero przy ponownym logowaniu, kiedy już skomentowałeś - i nie ma sensu tego usprawiedliwiać, bo nie ma czego. Że pisany na kolanie? Zdefiniuj proszę, bo umyka mi sens tego stwierdzenia w "Twoich ustach", jako że imho jest to znoszone przez określenie "stara twórczość". Nie twierdzę, że cokolwiek daje temu automatycznie głęboki przekaz, ale sam fakt istnienia przekazu jest stricte uzależniony od Twojej interpretacji, która również nie jest wyznacznikiem czegokolwiek, jako że uzależniona jest od Twego nastroju i gustu. Dla mnie i wielu innych ten wiersz ma głęboki przekaz. Dla Ciebie nie. Życie.
c.d.n.
03/08/2012 2:49:32
atanvarno
Moim zdaniem śmierć wiele zmienia, zwłaszcza adresata. Jeśli w tego rodzaju wiersza nie bierzesz na to poprawki, to cała interpretacja jest o kant dupy potłuc. To tak, jakbyś czytał reklamę Tesco o salcesonie i pomijał fakt, że salceson jest wędliną.
Nie powiedziałem "nie chcesz - nie czytaj". W moim rozumieniu nie każdy wiersz jest dla każdego, głównie przez interpretację właśnie, albo gust do rymów czy układu wersów. Zajedno. Owszem, "wymuszam" reakcję. Nie oczekuję "głośnej", ale spodziewam się odzewu, choć i to nie zawsze. Jak i w tym wypadku akurat. Skoro jednak czujesz palącą potrzebę dawania popisu wewnętrznego recenzenta i krytyka, to odpowiadam. Ostatni akapit Twojej wypowiedzi jest nieco zagubiony pod względem składni i logiki; wyraża (poza paradoksem o pop arcie) tyle, że coś może mieć przekaz wtedy, gdy nikt tego nie przeczyta - a to już bez sensu.
Nie powiedziałem "nie chcesz - nie czytaj". W moim rozumieniu nie każdy wiersz jest dla każdego, głównie przez interpretację właśnie, albo gust do rymów czy układu wersów. Zajedno. Owszem, "wymuszam" reakcję. Nie oczekuję "głośnej", ale spodziewam się odzewu, choć i to nie zawsze. Jak i w tym wypadku akurat. Skoro jednak czujesz palącą potrzebę dawania popisu wewnętrznego recenzenta i krytyka, to odpowiadam. Ostatni akapit Twojej wypowiedzi jest nieco zagubiony pod względem składni i logiki; wyraża (poza paradoksem o pop arcie) tyle, że coś może mieć przekaz wtedy, gdy nikt tego nie przeczyta - a to już bez sensu.
03/08/2012 2:49:43
~rysia
Z całym palącym się w moim sercu szacunkiem przyznam, że o ile pamiętam poprzednie Twoje wiersze, które potrafiły coś przekazać, to ten zdaje się być bazgrany na ścianie przez małego murzynka bambo :p
Nieskładne to, to takie, z niejasnym przekazem.
Rób większe odstępy pomiędzy twórczością ;p
Nieskładne to, to takie, z niejasnym przekazem.
Rób większe odstępy pomiędzy twórczością ;p
29/07/2012 16:03:59
atanvarno
Twoja wypowiedź jest inwalidą.
Ten wiersz ma kilkanaście lat.
Wkrótce po jego napisaniu adresat zakończył żywot. Long story.
Jeśli nie rozumiesz przekazu, to źle szukasz, bo jest oczywisty.
Co się tyczy tego, że poprzednie Twoim zdaniem były lepsze, to cóż. Gdyby każdy wiersz był zrozumiały i dobry dla każdego czytelnika, to byłby to pop-art zmieszany z chałturą, a nie poezja jako środek wyrazu siebie.
Doceniam próbę.
Ten wiersz ma kilkanaście lat.
Wkrótce po jego napisaniu adresat zakończył żywot. Long story.
Jeśli nie rozumiesz przekazu, to źle szukasz, bo jest oczywisty.
Co się tyczy tego, że poprzednie Twoim zdaniem były lepsze, to cóż. Gdyby każdy wiersz był zrozumiały i dobry dla każdego czytelnika, to byłby to pop-art zmieszany z chałturą, a nie poezja jako środek wyrazu siebie.
Doceniam próbę.
29/07/2012 17:28:14
