135.

Nie wiem co robić, płaczę tylko chwilę, bo czuję, że przez jakiś czas to ja muszę być tą silną. Szybko przestaję, dwa głębokie oddechy, za długi trening. Dbam o siebie trochę bardziej niż zwykle, jakby siła fizyczna miała cokolwiek pomóc. Chyba bardziej nie chcę być kolejnym powodem do zmartwień. Po głowie tłucze mi się bądź grzeczna, nie sprawiaj kłopotów. 

Nie chcę być między ludźmi i nie chcę być sama. Ostatecznie pękam i proszę Ł, żeby postawił mi tarota. Dziś wróżba jest precyzyjna i dodaje mi otuchy. Trochę boję się nocy w pracy. Na razie trochę się dzieje, gra muzyka, jeszcze jest jasno. Ale zrobi się cicho, zrobi się ciemno, a ja zostanę sama ze swoimi myślami. A potem będę musiała z nimi wrócić do domu, położyć się z nimi do łóżka i próbować przykryć je snem. Bądź grzeczna.