Kochać jest łatwo.

To jak z samochodem:

wystarczy włączyć silnik, dodać gazy i wyznaczyć sobie cel podróży.

Ale być kochaną to tak jak przejażdżka z kimś  innym, jego samochodem.

Nawet jeśli uwarzasz tego kogoś za dobrego kierowcę,

zawsze podostaje ten podskórny strach, żę możę się pomylić,

a wtedy w ułamku sekundy

wystrzelicie oboje przez przednią szybę na spotkanie śmierci.

Byś kochaną możę oznaczać największy koszmar.

Bo miłość to rezygnacja z panowania nad własnym losem.

A co się stanie, jeśli w połowie drogi postanowisz zawrócić albo skręcić w bok,

a nie masz na to jako pasarzer żadnego wpływu?

Nie moge wprawdzie powiedzieć, czy będzie lepiej, gdy będzie inaczej...

...iż musi być inaczej,żęby było dobrze...