Rozdział XII

Nathaniel XII

Byłem ciekaw czy będzie w restauracji. Była.. Siedziała jak zwykle piękna. Miałem nadzieję, że nie będzie na mnie zła za wczorajszy wieczór. Siadając przy stoliku uśmiechnąłem się a ona odwzajemniła mój uśmiech tylko, że jej był o wiele piękniejszy.

-Co ty wczoraj robiłeś, że tak późno wstałeś?  Zapytała Nina.

-Nic ciekawego. Uśmiechnąłem się sam do siebie.

-I nie ma to nic wspólnego z tą dziewczyną, do której się tak uśmiechałeś na wejściu?  Zapytał Ian.

-A, co was to obchodzi?  Odgryzłem się.

-Nic po prostu jesteśmy ciekawi i tyle.  Powiedział Paul.

-Kiedy reszta przyjeżdża?  Zmieniłem szybko temat.

-Około 15 powinni tu być. O 20 zaczyna się konferencja.  Odpowiedziała Nina.

-Ciekawe czy ta dziewczyna z przyjaciółmi tam będzie.

-Jej przyjaciele będą, Ona też, ale tylko, dlatego że ją o to poprosili, nie ogląda serialu. Wyparowałem z odpowiedzią.

-A skąd wiesz? Zapytał podejrzliwie Ian.

-Jak utknęliśmy w windzie zapytałem, co tutaj robi. Jej przyjaciele chcieli, aby tu przyjechała.

-Ach tak. Mruknęła Nina.

-Jak ma na imię? Ile ma lat? Jest stąd? Dopytywał się Ian. Spojrzałem na niego z pod byka.

-Ma na imię Sarah, ma prawie 17 lat jest z Polski, ale nie z Warszawy. Taka dziwna nazwa trudna do wymówienia.

-Kim są jej rodzice? Zapytała Nina.

-Jej rodzice to prawnicy mają, jakąś znaną kancelarię prawniczą zajmującą się Ludźmi i również występują w imieniu zwierząt.  Koniec przesłuchania chce zjeść w spokoju.

-Okay, pewnie wczoraj straciłeś dużo kalorii Uśmiechnęła się Nina.

Popatrzyłem tylko na nią i zabrałem się do jedzenia.

------------------------------------------------------------------------------------------------

Za godzinkę lub dwie dodam chyba kolejną część ;**